Benim yazgım da, mutlu etmem gereken insanları üzmekmiş.
Sayfa 102
Mutluluğunun eksikliğini dünyevi bir nedene bağlayabilen aziz mahluk! Hissetmiyorsun, felaketinin paramparça kalbinde, bozulmuş aklında yattığını hissetmiyorsun
Sayfa 91
Bana her şeyi bağışlayan güzel Tanrım, niçin verdiklerinin yarısını geri alıp bana özgüven ve yeterlilik duygusu vermedin ki?
Sayfa 59
Okur Takip Önerileri
Nasıl da çocuktur insan! Nasıl da böyle bir bakışa özlem duyar!
Sayfa 33
Artık ne yönlendirilmek, ne teşvik edilmek, ne de coşturulmak istiyorum, bu yürek zaten yeterince fırtınalı; benim ninniye ihtiyacım var
Sayfa 6
Kalbime söz geçirmeye çalışıp umutlanmaktan vazgeçirmek istesem de, yine de, milyonda bir olan o olasılığın gerçekleşmesini dilemekten vazgeçemedim.
Sayfa 34
kendi icimdeki celiskiyi okuyormusum gibi
"İnsanların iyi niyetinden şüphe etmek olabilecek en utanç verici kötülüktür. Ve siz, halkınızın sadakatinden şüphe ediyorsunuz."
"İnsanlara karşı şüpheyle yaklaşmanın ne kadar doğru olduğunu bana öğreten sizlersiniz. İnsanların iyi niyetine güven olmaz... İnsan dediğin bencil arzulardan oluşan bir canlıdır. Hiçbirine güvenmemek gerek."
Sayfa 9
öfkenin olduğu her yerde, daima altta yatan bir acı vardır.
Sayfa 60
simbo tekrar paylaştı.
“Hepimiz batak bir çukurdayız, ama bazılarımız yıldızlara bakıyoruz.”
Sayfa 32 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Onun gibi mi olmak istiyordum? O olmak mı istiyordum? Ya da sadece, ona kavuşmak mı istiyordum?..
Sayfa 71
Kaybedilen en kıymetli eşyanın, servetin, her türlü dünya saadetinin acısı zamanla unutuluyor. Yalnız kaçırılan fırsatlar asla akıldan çıkmıyor ve her hatırlayışta insanın içini sızlatıyor. Bunun sebebi herhalde, "Bu öyle olmayabilirdi!" düşüncesi, yoksa insan mukadder telakki ettiği şeyleri kabule her zaman hazır.
Sayfa 145
