Sevgilim, sen bunu aldığında
-ki mektup denmez buna-
Umarım bağışlarsın beni:
Yazamadığım mektuplarda biriktirdim kederimi.
Sevgilimi İstanbul’da yaz bitiyor
Bu güz gecelerinde ben, sardunyaların arasında senib getirdiğin mumları yakıyorum. Bir fotoğrafa bakıp deniz diyorum.
Sayfa 70Kitabı okuyor
Seni İçime gömdüm-Andrew jolly
"Ateş, döşeğin altındaki tahtaları yalazlamaya başlamıştı. Döndü Kabrero, yürüdü gitti. O anda, daha önce hiç söylemediği, bir kere bile, eğreltiotlarının yeşil örgüsü altında geçirilen o iki yıl boyunca bir kere bile ağzına almadığı, almak gereğini duymadığı sözcükler geldi aklına. Yat sevgilim. Kıpırdama. Yat bir tanem. Seni içime gömdüm."
#seniiçimegömdüm #andrewjolly
Canım İstanbul
Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;
Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.
İçimde tüten bir şey; hava, renk, eda, iklim;
O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim.
Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur;
Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur.
güzelliğime aşık olduğunu söylüyorsun ama sen bana mecnun oldun ben ise senin gördüğün güzeller güzeli leyla oldum sadece senin gözünde güzelim ben sadece senin bakışlarınla özelim ben sevgilim bana hep böyle bak olurmu 
MAHDAR DUHANEY
"Sana bir şiirler olmuş sevgilim.
Yüzün gözün söz içinde.
Hangi imla kitabına baksam,
Ben'den ayrı yazılıyorsun."
Özdemir Asaf
Son Otobüs
Gece yarısı.Son otobüs.
Biletçi kesti bileti.
beni ne bir kara haber bekliyor evde,
ne rakı ziyafeti.
Beni ayrılık bekliyor.
Yürüyorum ayrılığa korkusuz ve kedersiz.
İyice yaklaştı bana büyük karanlık.
Dünyayı telaşsız, rahat seyredebiliyorum artık
Artık şaşırtmıyor beni dostun kahpeliği,
elimi sıkarken sapladığı bıçak.
Nafile, artık
“Tanrıya şükür sevgilim, kaybolmadın," dedi”
Sayfa 74Kitabı okuyor
belirsizliğe uzak özgürlüğe yakın bir bahar rüzgarında sen ve ellerin sevgilim
Gidince anladım aşkın yalanmış
Bu yalan kalbimi yaktı sevgilim
Bir tahta masada adımız kalmış
Görünce gözyaşım aktı sevgilim
Katlanırdım bil ki en derin yasa
Kolunda yabancı biri olmasa
Ayağı kırılmış o tahta masa
Senden çok vefalı çıktı sevgilim
Bir kalp kaç defa sever orada bana da var mı yer söylesene sevgilim aşk kaç beden giyer
Gidince anladım aşkın yalanmış Bu yalan kalbimi yaktı sevgilim Bir tahta masada adımız kalmış Görünce gözyaşım aktı sevgilim
Katlanırdım bil ki en derin yasa Kolunda yabancı biri olmasa Ayağı kırılmış o tahta masa Senden çok vefalı çıktı sevgilim
O masa binlerce anılar saklar O masa özlemle hep hızı arar Sensiz gidemedim geçti haftalar Artık masamız boş kaldı sevgilim
🪽 
Ahmet Selçuk İlkan
Sevgilim, ah sevgilim, seni nasıl seviyorum biliyor musun? Dinle anlatayım: Ot yağmuru nasıl severse, ayna ışığı nasıl severse, balık suyu ve insan ekmeği nasıl severse, sarhoşun şarabı, şarabın billur kadehi sevdiği gibi, annelerin çocukları, çocukların anneleri sevdikleri gibi, Lenin'in inkılabı ve inkılabın Marx'ı sevdiği kadar, velhasıl seni Nazım Hikmet'in Hatice Zekiye Pirayende Piraye'yi sevmesi gibi seviyorum.
Sayfa 435Kitabı okuyor
Ölebilirim genç yaşımda,
En güzel şiirlerimi söylemeden götürebilirim.
Şimdi kavak yelleri esiyorken başımda,
Sevgilim,
Seni bir akşam-üstü düşündürebilirim.
Özdemir Asaf
30.04.2024
Gidince anladım aşkın yalanmış.
Bu yalan kalbimi yaktı sevgilim. Bir tahta masada adımız kalmış. Görünce gözyaşım aktı sevgilim.
Katlanırdım bil ki en derin yasa, Kolunda yabancı biri olmasa Ayağı kırılmış o tahta masa,
Senden çok vefalı çıktı sevgilim.
O masa özlemle hep bizi arar, Üstünde binlerce anılar saklar, Sensiz gidemedim geçti haftalar, Masamız şimdi boş kaldı sevgilim.
Katlanırdım bil ki en derin yasa Kolunda yabancı biri olmasa Ayağı kırılmış o tahta masa Senden çok vefalı çıktı sevgilim...
Ahmet Selçuk İlkan 🍁
Herkesin yüzünde büyük bir aile gibi gülümseme
Kılıçlar indirildi kadehler kaldırılıyor artık son saatlerimizde
Sonra dağılsın misafirler ışıklara doğru kaybolsunlar şehrin içinde
Fedailerini feda etsin gölgesinden ümidini kesen göl
Yenilen içilen öylece kalsın sabaha toplarız yaşanılan ne ise artık
Kime ne faydası var belasını arayan cümlenin
Bu gece mümkünse erken sevişelim sevgilim
Sayfa 37Kitabı okuyor
