Artık kesin kararım, bir kediye dönüşmekti. Kedi olacaktım. işte yazarın bilemediği en temel konulardan biri buydu. Artık hayatımda bir köpek olarak yaltaklanmalara, bağlanmalara, başkalarını kendime bağlama çabalarına, başımı okşatmaya, sevgi ve sıcaklık ihtiyacı içinde inssnların bacaklarına sürünmeye, kuyruğumla birlikte tüylü kıçımı da sallayarak sevimli görünme gayretine hiç yer yoktu. Uzun zaman önce bırakmış tım bunları. Köpek olduğum yıllarda hepsini yapmıştım, hem de fazla fazla; ama bu beni felakete götürmüştü. Ölümün kıyısına gelmiştim. Ölümün kıyısı, ölümün kendisind en daha feci bir şeydir, bunu yaşayarak öğrendim. Bağlanmalar yüzünden aklımı kaçırmanın kıyısında dolaşmıştım uzun süre.
içime karanlık yerleşmişti: Bir türlü söküp atamadığım, kusamadığm, çıkaramadığım bir koyu karanlık.
“İyi bir yüreğin olursa, kapkara bir zenci de olsan, yüzün yine sevimli olur yavrum.”
“Kötü bir yürek en sevimlileri bile çirkinden de kötü yapar.”
Sayfa 71 - From NellyKitabı okudu
Aslında yürümek daha iyi geliyor insana; yavaş yavaş yürümek sokakların ve kaldırımların, göklerin ve ağaçların, insanların ve bakışların, gülüşlerin ve hüzünlerin satır aralarında saklı kalmış kelimeleri okumaya sevk ediyor insanı. Yürümek üzerine o kadar çok şey yazılmış ki... Yürümek okumak için bir imkan mı yoksa okumanın bir türü insan karar
Rasûlullah (sav) şöyle buyuruyor: "Kabrinde bulunan bir ölü, âdetâ boğulmak üzere olup da imdat çağrısında bulunan bir kimseye benzer. O, hep babasından, kardeşinden, dostundan gelecek bir duâyı bekler durur. Beklediği bir dua kendisine geldiğinde, bu hediye ona Dünyâ ve Dünya'daki herşeyden daha sevimli gelir. Doğrusu, yaşayanların ölülere gönderecekleri hediyeler, onlar için dua etmek ve Allah'tan mağfiret dilemektir."
Sayfa 170
Burada insanın canını sıkan şey nedir biliyor musun?Herhalde onların yalan söylemesi değil .Yalan,her zaman hoş görülebilir...Yalan sevimli bir şeydir, çünkü insanı gerçeğe ulaştırır.Hayır,burada insanın canını sıkan şey,yalnız yalan söylemeleri değil,ama kendi yalanlarına kendilerinin de inanmalarıdır.
Sayfa 114Kitabı okudu
Kulum kendisine farz kıldığım şeylerden, benim katımda daha sevimli her hangi bir şeyle bana yakınlık kazanamaz.
(Farzlardan sonra) Kulum bana nafile ibadetlerle durmadan yaklaşır, nihayet ben onu severim. Kulumu sevince de (adeta) ben onun işiten kulağı, gören gözü, tutan eli ve yürüyen ayağı olurum. Benden her ne dilerse onu mutlaka veririm; bana sığınırsa onu korurum."
Sayfa 186Kitabı okudu
