"Gece tüm maskeleri düşürüyordu, yüzleri de. Geriye sadece sesler kalıyordu. Ve ruhlar. Bizi bozan kötü alışkanlıklar, sosyal uzlaşmalar, alışılmış yalanlar sona eriyordu."
Sayfa 386Kitabı okudu
Bazı insanların ruhları, bedenlerinden önce ölüyor.
Tanrı dünyaya müdahale etmiyordu. Bizi bizimle baş başa bırakmıştı. Bize mesajını vermiş, ona ulaşmak için izlememiz gereken yolu göstermişti. Günahlara karşı direnmek, karanlıktan kurtulmak elimizdeydi. Uzun lafın kısası başımızın çaresine bakmalıydık. Bu bizim güçlülüğümüz, yüce gönüllülüğümüzdü; bir tür "birlikte yaratmak"tı.
Sayfa 256Kitabı okudu
Her insan kutsal bir hikayedir. Insan Tanri’nin suretidir…
Insanin sesi ve dusuncesi asla bir degildi.
Hayat, Tanri’nin bir armaganiydi ve asla istedigin gibi (hor) kullanamazdin.
Tanri her yerdeydi, her cakil tasinda, her tohumda, her ruzgar esintisinde. Boylece her parca, en kucugunden en buyugune kadar Butun’u olusturuyordu.
Iman arar, zihin bulur…
Evrenin olusumuna yon veren dort temel guc var: “Kuvvetli” ve “zayif” olmak uzere iki nukleer gu, cekim gucu, elektromanyetik guc. Bir de besinci bir guc olmali; ruh. Gitgide bilim adamlari, maddenin olusumunun ardinda boyle bir gucun varligindan soz eder oldular. Benim icin bu guc; Tanri askidir.
Tırnaklarımı göğsüne batırıp yüzeyini yarmak ve gerçekten kara bir kalbi var mı,kontrol etmek istedim.Onunla konuştukça hiçbir duyguyu hissetmediğinden daha da emin oluyordum.Sadece yoluna çıkan her şeye yıkım getirmek isteyen psikopatça eğilimlere sahip bir şeytan olduğundan emindim.
“Hayat” bir an sadece…
Hayatim bir an, gecici bir zaman
Hayatim bir gun sadece
Benden uzakladan, kacan
Seni sevmek icin Yuce Rabbim yeryuzunde
Sadece bugunum var!