Dostoyevski felaketleri öyle bir dönüştürür, bütün aşağılamaları öyle bir tersyüz eder ki, sadece en sert kader ona uygun olabilir. Çünkü tam da var oluşunun dışsal tehlikelerinden en yüksek içsel güvenliğini elde etmiş, acıları kazanç hanesine yazılmış, yükleri onu yüceltmiş, çekingenlikleri itici güç olmuştur. Sibirya, Katorga, sara illeti, yoksulluk, kumar, şehvet düşkünlüğü, var oluşunun bütün bu krizleri şeytani bir ters yüz etme gücü sayesinde sanatında verime dönüşmüştür, çünkü en değerli materyallerin maden ocağının en karanlık dehlizlerinden, tehlikelerle dolu bir havada, güvenli bir hayatın gezinti yüzeylerinin çok aşağılarından çıkaran insanlar gibi, sanatçı da en ateşli hakikatlerini, en derin bilgilerini her zaman doğasının en tehlikeli uçurumlarından bulup çıkarmıştır. Sanatsal açıdan bir trajedi olan Dostoyevski'nin hayatı, ahlaki açıdan eşsiz bir başarı, içsel büyü sayesinde dışsal varoluşun yeniden değerlendirmesidir.
Sayfa 112Kitabı okudu
Trenimiz Dağıstan'ın Azerbaycan hududundaki Derbend şehrine doğru yol alırken Rus çizmesine düşmüş olan eski vatan topraklarını ve sefalet içindeki Türkler'i görüyordum. Yüksek tahsilli olduğumdan milli durumumuzu değerlendirebiliyordum.
Selçuklular devrinden itibaren talihsiz milletimizin milli müneverliği olmamıştı. Çin'den
1950-1952 arasında yayınlanan Orkun’da enstitüler meselesi çok geniş bir şekilde ele alındı. Özellikle, enstitülerde öğretmenlik yapmış bir kişi olan ve “Kadıoğlu
Süleyman” müstearını kullanan bir yazarın yazı serisi dikkat çekicidir. Bu seri, enstitüler bütün cepheleriyle ele alınarak Türkçülerin bu konuyu nasıl gördüklerini göstermesi açısında oldukça önemlidir. Kadıoğlu’na göre, enstitülerin görünür amacı
olan köyleri kalkındırmak için idealist köy öğretmenleri yetiştirme meselesi bir
“maske”ydi. “Enstitülere ayrılan milyonlar lira başıboş inşaatlara sarf edilmiş, öğretmen
olma hayâli kuran köy çocukları, memlekete sadece nüfus cüzdanıyla bağlı ve
enstitüleri babasının çiftliği gibi gören idareciler tarafından Sibirya kürek mahkûmları
gibi çalıştırılmıştı.” Fakat ona göre sorun yalnızca idarî değildi Öğrenciler, verilen eğitimlerle Türklük, Türkçülük, Türk tarihi, milliyet ve
mukaddesat düşmanları haline getirilmeye çalışılıyordu. Buna mukabil Komünist yazar
ve öğretmenler Komünizmi “telkin” etmekteydiler
Finlandıyalılar "Okul bizim temel zenginliğimizdir. Rusların sahip olduğu Ural dağlarının zengin maden yatakları, Sibirya'nın altın rezervleri bizde yok. Tabiat nimetlerini dağıtırken bize cimri davranmış. Bu eksikliği enerjimizle telafi etmek, vatandaşlarımızdan ülkemizin kalkınmasına azami ölçüde katkıda bulunmalarını istemek durumundayız. Fabrikalarda İngiliz çeliğini dayanıklı kılmak için yapılan işlere benzer şekilde biz de okullarda gençlerimizi güçlü ve dayanıklı olmaları için yetiştiriyoruz. Bataklıklar arasında, taşların üzerinde kurduğumuz, nispeten refah içinde yaşamamızı sağlayan ve Rusya nüfusunun geri kalan bölümü için şimdilik uzak bir hayal gibi görünen bu düzenin temeli okullara dayanmaktadır. Okulumuzu elimizden aldığınız an biz de biteriz. Tıpkı mayasız hamur gibi çökeriz." demektedirler.
Sayfa 79 - koridor
