Şiir-ANSIZIN

Bi adım atacak olsam ansızın hatırlarım.
Sevinç değil hüzün verir hep hâtıralarım.
Peşimi bırakmaz yaptığım ağır hatalarım.
Günah dolu kumbaram, hüzünlü satırlarım.

Hayatım heba olmuş, belki bir gün anlarım.
Aklımdan çıkıp gitmez hiç kötü anılarım.
Kimsenin yaşadığına benzemez acılarım.
Hiçbir gece dinmez bu gönül sancılarım.

Neden boşa çıkar benim bütün emeklerim
Durmadan güzel günler görmeyi beklerim.
Hayatta karşılıksız çıkar bütün çeklerim.
Nerde bi mazlûm görsem onu desteklerim.

Resimlere bakarken dolar gözlerim.
En çok da çocukluğumu özlerim.
Dinmez hiç anneme olan özlemim.
Ben her gün onun yollarını gözlerim.

Mahlukta devinen
Gürül gürül bir ırmaktır ölüm

Babalar ölür
Dolaşır eli ölümün
Saçlarında anaların oğulların

Analar ölür
Kök salar hasret yüreklere
'Bir evlat pir olsa da'
O zaman anlar ancak neymiş öksüzlük

Oğullar ölür
Bir kafes olur ölüm
Ana kalbi bir kuştur
Azad kabul etmez

Sevgililer ölür
Bir hicret olur ölüm
Bir sıla

Mesela arkadaşlar
Arkadaşlıklar vardır okullarda
Bakarsın biri gelmez bir gün
Ve artık hiç gelmeyecektir
Simsiyah bir gölge düşmüştür adeta
Bahçeye koridorlara sınıflara
Bir fısıltı dolaşır dudaklarda
Kimi kirpikleri ıslak
Çökmüş bahçenin tenha bir yerine
Elinde bir çöp resmini çizer toprağa
Anıların
Kimileri öbek öbek toplanıp
Çaresizliği dile getirirler anlamsız sözcüklerle
-Nasıl olur daha dün beraberdik
-Salıncakta İki Kişi'yi izlemiştik daha dün nasıl olur
-Geçen pazar kırlarda dolaşmıştık
''Göçmen kuşlar yerli kuşlardan daha mutlu olmalılar 
Hayatı dolu dolu yaşıyorlar'' demişti unutamıyorum

Sonra bir mezarlıkta
Bir çukurun başında
Bir kapının ağzında
Herkez susar
Konuşur ölüm

Ve sürer hayat

Bazan bir tekerlek altında
Ansızın gelir ölüm
Apansız biter sınav
Bir elektrik kesilmesi gibi
Kesilir tulu emel

Bazan ölüm vardır
Ölümden önce gelir
Mesela bir hapishanede bir hücrede yaşanır
Sorular hep yanıtsız kalır orada
Sadece konuşan rüyalardır
Yahut hayaller suskun duvarlarda
Gözler kabul eder parmaklar kabul eder
Ama beyin hep umuttan yanadır

Bazan akan bir film şeridinin
Tek kare donan bir fotoğrafı gibidir
Ölüm
Karşıda bir manga asker
Gözler namluların karanlık ağızlarını görmez de
Takılıp kalır masmavi gökyüzünde
Asılıp kalmış bembeyaz bir buluta

Ölümden uzak ölümler vardır
Gazete ilanlarında rastlanılan
Dünyaya bağlılığın zavallı
Ve muannit
Bir belgesidir
Daha çok kalanlara ait.

Bir de bir örümcek ağının ortasına düşmüş
Bir sineğin titrek bacaklarında seyretmiştim ölümü

Ölümler vardır: 
Can kuş gibi uçar gider
Bir martının süzülüp
Kaybolması gibi maviliklerde

'Erdem Bayazıt'

Aynaların ve sırların arkasından görmek değil seni..
hıçkıra hıçkıra yaşayarak
bir gün doğumu tazeliğinde
uyanabilmek o temiz hislere
yıldızlar kadar ah bırakarak
onca yiten gecede
uzaktan değil
gönülden değil sadece
kanlıca,canlıca dikilmek karşına birgün
hep aynı şarkılarda
ve aynı buhranlarda ansızın
defalarca asmak değil haklıca seni.
düşünmeden,yargılamadan
hiçbir ilmeğe takılmadan
doya doya görebilmek seni../S.Y