nerede olursam olayım
gökyüzü bana aittir
pencere, hava düşüncesi,
yeryüzü aşkı bana aittir
ne önemi var
bitiyorsa bazen
gurbet mantarları ha?
Sayfa 58 - PdfKitabı okudu
_Eğer birinin ruhunu görmek istiyorsanız, ona hayallerini sorun.
_İnsan doğasındaki en derin prensip, "takdir edilme" isteğidir.
_Alaycı tiplerin aslında acılarını gizlemeye çalıştığı gerçeği doğrudur.
_İnsanın dünyadaki durumu, kedinin kitaplıktaki durumu gibidir; görür ve duyar ama hiç bir şey anlayamaz.
_Yanlış anlayanlar tarafından
nerede olursam olayım
gökyüzü bana aittir
pencere, hava düşüncesi,
yeryüzü aşkı bana aittir
ne önemi var
bitiyorsa bazen
Sayfa 58
nerede olursam olayım
gökyüzü bana aittir
pencere, hava düşüncesi,
yeryüzü aşkı bana aittir
ne önemi var
bitiyorsa bazen
gurbet mantarları ha?
Sayfa 58
nerede olursam olayım
gökyüzü bana aittir
pencere, hava düşüncesi,
yeryüzü aşkı bana aittir
ne önemi var
bitiyorsa bazen
gurbet mantarları ha?
...
nerede olursam olayım
gökyüzü bana aittir
pencere, hava düşüncesi,
yeryüzü aşkı bana aittir
ne önemi var
bitiyorsa bazen
gurbet mantarları ha?...
Sayfa 58 - TOTEM YAYINLARI
Pablo Neruda: Benim şiirimle kızı baştan çıkarmışsın.
Postacı: Senin yazdığın şiirle kızı baştan çıkardığım doğru. Ama o şiir sana ait değil.
Pablo Neruda: Benim yazdığım şiirin bana ait olmadığını mı söylüyorsun?
Postacı: Evet. Şiir, yazana değil ihtiyacı olana aittir.
nerede olursam olayım
gökyüzü bana aittir
pencere, hava düşüncesi,
yeryüzü aşkı bana aittir
ne önemi var
bitiyorsa bazen
gurbet mantarları ha?
Kabul etmeliyim ki, güzel bir şiir bana her zaman arı bir doyum vermişken, bir Roma söylevcisinin, bugünkü bir parlamento konuşmacısının ya da bir vaizin en iyi konuşmasını okumak ise her zaman hileli bir sanatı ayıplamanın nahoş duygusu ile karışmıştır - bir sanat ki, önemli konularda insanları, tıpkı makineler gibi, dingin ve derin bir irdeleme sonunda onlar için tüm ağırlığını yitirmesi gereken bir yargıya doğru götürür. Diluzluğu ve konuşma güzelliği (ki birlikte rhetoriği oluştururlar) güzel sanata aittir; ama söylev sanatı (ars oratoria), birinin insanların zayıflıklarını kendi amaçları için kullanması sanatı (bu amaçlar niyette iyi olabildikleri gibi giderek edimsel olarak da iyi olabilirler, ama bunun bir önemi yoktur) hiçbir saygıyı hak etmez. Yine bu sanat Atina'da olduğu gibi Roma'da da en yüksek noktasına ancak devletin hızla yitişine doğru gittiği ve gerçek yurtseverlik tutumunun silindiği bir zamanda ulaşmıştır.
Sayfa 135 - İdeaKitabı okudu
Bu dünyayı kendi gözlerimle görmeyi öğrendim sonunda
Gözlerim bana aittir
Sayfa 7 - Tekin YayıeviKitabı okudu
