Alaşçı Mustafa Çokayulı ile Atsız’ın münakaşası
ÇOKAYOĞLU MUSTAFA BEYE SON CEVAP
Efendim,
“Yaş Türkistan” mecmuasında çıkan yazılarınızı dikkatle okudum. “Atsız Mecmua” da K.A. imzasıyla çıkan yazı dolayısıyla ve kullandığımız “Sart” kelimesi münasebetiyle yazdıklarınıza Atsız’ın bu sonuncu sayısında cevap vermeği kendime millî borç bildiğim için bu satırları yazıyorum:
K.A. imzası sizin
Can Baba...
Yatılı okulda ,hayatına giren iki şey vardır : Futbol ve şiir. İyi bir futbolcu olmanın hayaliyle yaşar, 50 yıl sonra bile ,nasıl gol atacağı rüyasına girer. Şiirde nasıl gol atacağını düşünür.
İlk şiiri de bu sıralarda ,henüz on yaşındayken düşer kalemine. Babasının Paris'ten getirdiği Beethoven ile mozart plaklarının etkisiyle yazılır ilk dizeler :
"Kuşların sesini severdi Beethoven / Mozart'ın sevdiği gibi / Dehaları geçti şaheser oldu / Mozart'ın istediği adam oldu "
Dördüncü şiirini,ölen arkadaşı Refik için yazar. Bu arkadaşı, kalp kapakçığında çıkan bir hastalıktan birdenbire ölür. Bu şiiri , bir ağıttır. Dördüncü şiiri olmasına rağmen, " İlk şiirim budur ." der birçok söyleşisinde.
Gidenlerin ardından şiir söylemeye cocukken başlar.
Sayfa 11Kitabı okudu
TÜRK TARİHİ ARAŞTIRMALARI
20 Eylül 1971 tarihiyle Kültür Bakanı Talât S. Halman’dan resmî bir yazı aldım. Basılı olan ve başkalarına da gönderilmiş bulunan yazı aynen şöyledir:
Sayın Nihâl Atsız,
Kültür Bakanlığının yayın programından ilki, kültür eserleri konusunda üç yeni diziyle başlatılacak, bu dizileri, çeşitli kültür ve sanat dallarında
nerede olursam olayım
gökyüzü bana aittir
pencere, hava düşüncesi,
yeryüzü aşkı bana aittir
ne önemi var
bitiyorsa bazen
gurbet mantarları ha?
İki kalp arasında en kısa yol:
Birbirine uzanmış ve zaman zaman
Ancak parmak uçlarıyla değebilen
İki kol.
Merdivenlerin oraya koşuyorum,
Beklemek gövde kazanması zamanın;
Çok erken gelmişim seni bulamıyorum,
Sayfa 241 - 20 ŞiirKitabı okudu
"O benim milletime aittir" diyerek Safahat'a almadığı şiir;
-Kahraman Ordumuza-
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilâl!
Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet, bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra
