Pardon bayım, siz bu aşktan gittiniz diye iflas tabelası mı asacaktık yüreğimize..?
Üzgünüm, hiç bana göre değil sıradanlık.. Vedamın rüzgarı bile çarpmalı gidişine.. Hafifte olsa sarsılmalı bünyen.. Neyi bıraktığını bilmelisin arkanda..
Yapamıyorum.. Öyle kös kös oturup ayrılığa veda buseleri kondurmak hiç bana göre değil.. Ardından bakıp gittiğin yollara özlemler savurmak da..Gittin.. Ve ben de izlememek için kapattım kalbimin pencerelerini.. Artık rahatım, kuş uçmaz kervan geçmez bir yüreği terk ediyorum kendimce..
Hiperaktif bir umudum var içimde çırpınan, kimse kesemez önünü.. Doludizgin emekliyor yokluğunun çevrelediği boşlukta.. Koşmayı da öğrenecek, uçmayı da..Sadece biraz sabır gerek.. O da fazlasıyla mevcut bu ara..
Yeni heyecanlar arıyorum, yalnızlıkta kendimi eğlendirebileceğim.. Oyunlar tek başına oynansa keşke.. Bak yine sana sövmek için bahane buldum kendime.. Neyse..
Taşındı aşk artık.. Bomboş duruyor adresi bellediği yüreğim.. İçinde yalnızlık şiirleri yankılanıyor ve ben aryalar besteliyorum, unutmaya çalıştıkça dilime dolanan hatıralara..Ben de böyle veda ediyorum içimde kalan sen parçacıklarına.. Ne gerek var aşka suni sancılar yaratmaya, ben zaten ikna ettim gidişinin güzelliğine kendimi..
Rahatsız etmiyor beni tek başınalık, şımarıyorum, beklentilerimle geçmiş ihmalkarlıklarımdan utanırcasına..
Tadını çıkarmak gerek kendine sarılmanın..
Huzur tamam, sıra bende..
En şuh vazgeçişimi takındım yüreğime..
Baştan çıkarıyorum ayrılığı..
Şimdi yalnızlıkla sevişme vakti..
Dairesel koridorlarda köşe kapmaca oynuyorum kendimle çırılçıplak,ellerim cebimde..
Kitabın adı iyi ki Mavi Gözlü Kız olarak belirlenmiş. Sürekli mavi gözlü kız sıfatını okumaktan içime sıkıntı geldi. Mavi rengini çok severdim ama, bu kitabın sayesinde renkten soğudum resmen. Arsene Lupin karakteri betimlenmesini de etkileyici ve olağanüstü bulduğum söylenemez. Serinin okuduğum kitaplarında hep sıradan ve basmakalıp Arsen Lupin macerası okudum ne yazık ki. Yazar kendine bir sıradanlık belirlemiş, o yoldan da çıkıp başka yola girmeye tenezzül bile etmemiş. Okuduğum bu seriye ait kitapları genel olarak değerlendirecek olursam sıkıcı ve oldukça sıradan olduğunu söyleyebilirim. Kitapları tek tek değerlendirirsem de, Kibar Hırsız ve yazım yanlışlıklarını saymazsam Otuz Mezarlı Ada kayda değecek kitaplardandı.
Gündelik hayatında incelikten, zevkten yoksun, tiksindirici bir sıradanlık örneği olsa da, çaldığı müzikteki falsolu notayı şeytani bir kesinlikle bulup çıkarıveren bir müzisyen gibiydi.