Sevgi ve bilgi katılmış sohbete "muhabbet" derler. Osmanlı ceddimizin, sevgi, bilgi, şefkat, dostluk, paylaşım gibi, bugün çoğunu unuttuğumuz kavramlardan oluşan bir "muhabbet" geleneği vardı.
Eski kahvehaneler bile bu geleneğe hizmet ederdi. Şu deyiş meşhurdur:
'Gönül ne kahve ister, ne kahvehane
Gönül muhabbet ister, kahve bahane.'