Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
En sevdiğin bilim kitabı hangisi deseler şüphesiz bu kitabı gösteririm.
Üniversite ders kitaplarından tanıdığımız Bekir Karaoglu'nun Bilim ve Ütopya dergisinde yazdığı yazıların toplamı şeklinde neşredilen bu kitap Heisenberg ve Bohr un aralarında ki konuşma ile başlar.
Atom bombası ni yapmak için biribirlerini ikna mi edecekler vaz mi geçirecekler?
Manhantan projesinde (Atom bombası) yer alan bilim insanları nasıl kandırıldı?
Einstein'ın hayatında son zamanlara kadar gizli kalmış olan sır neydi?
Binlerce patent sahibi Nikola Tesla nasıl sefalet içinde öldü?
Hidrojen bombasını yapmış olmasına rağmen, fizikçi Andrei Sakharov nasıl Nobel barış ödülü alabildi?
Fransa'nın yetiştirdiği en büyük fizikçi Paul Langevin, Alman işgali altındaki ülkesinden nasıl kaçırılabildi?
Dünya üzerinde haritalarda gösterilmeyen gizli şehirler olabilir mi?
Suikasta uğrayıp 99 kere ameliyat edilen bilim insanı kim ? Bu sefer 100.defa öldü denmesinin sebebi nedir?
Bu arada atom bombasını yapan EINSTEIN değildir bunu çoğu kez söylemişimdir.Eintein projede aktif olarak yer almadi.Zaten atom bombası yapan bir kişi değildir olamazda.Bir sürü bilim insanının ortak çalışmasıyla oluşan bu projede Rusya ya çalışan muhbirlerde bulunmaktadır.Icerde çalışanların dışarıyla irtibatı kesilmeye calisilsada richard feynman eşiyle kendi arasında bir şifre oluşturularak mesajlaşmayı başarmışlardır....
Söyleyecek çok şey var ama şimdilik bu kadar yeter.
En iyisi gidip kitabı alıp okuyun:)
Kitap bitince ilk hissettiğim duygular, pekiştirilmiş hayranlık ve hüzün. Kitap, Gazı Mustafa Kemal'in hayatını özeline girmeden anlatıyor, daha çok yaşadığı dönemdeki yaptıkları ile ilgili. Fon, o dönemin coğrafik, kültürel, siyasi dünyası. Büyük resme bakan bir anlatım var. Konu, kronolojik gitse de bazen bu yüzden dağılıyor. Bazen kafa karışıyor. Sanki haritanın basında kitap oluyormuşsunuz hissi hakim. Ilber hocanın bilgisine ayrıca hayran oluyorsunuz.
Yayınevinden kaynaklı son dönemdeki haberlerden dolayı biraz şüpheyle okumaya başladım ama beni rahatsız edecek, acaba mi dedirten bir şeye rastlamadim. Sonlara doğru hic bitmeyen o dönemle ilgili sorulara ayrı başlıklar açılmış. Bu da bir artı benim için.
Kitap, özele hemen hemen hiç girmiyor. O yüzden, hayatını merak edenleri pek tatmin etmeyecektir. Fakat, mutlaka o dönemin ruhunu anlamak için de okunması gerekir diye düşünüyorum.
Eğitimin, dil bilmenin ne kadar önemli olduğu kitabın tümüne öyle yedirilmis ki; kendi eğitiminizi, çocuğunuza aldirdiginiz eğitimi sorgular oluyorsunuz. Hele ki; aile tarihini bilmemek kısmı çok çarpıcı. Kökler konusuna hem ilgim olmasına rağmen, kitaptan sonra aile büyüklerini arayarak şeceremizdeki bazı detayları konuşma ihtiyacı bile duydum. Kitap beni içine aldı, çok yönlü katkıları oldu. Ilber hocanın kitap dilinin biraz karıştırıcı, konu dağıtıcı, tarihci kimliğiyle anlamını bilmediğim kelimeler kelimeler kullansa da herkesin okumasi tavsiye olunur.
Bazı eserler vardır ki onlar artık kanlı canlı karakterleri dünya üzerine salmış ve büyümeleri gerlişmeleri ve arkadaş edinmeleri için serbest bırakmışlardır. Ancak hesapta olmayan bir şekilde bu kahramanlar o kadar özgünleşir, o kadar bireyleşir, o kadar insanlaşırlar ki artık eserden ve elbette ki yazarından bağımsız hale gelirler. Dev balina
Arife kedilerimize tekrar tekrar baktırdı.
"bazen kaybolur kedi
bulamazsın
ne sesi gelir
suyu döven dilinin
ne ağızda çıtırdayışı mamanın
karılışı da susar kumun
Merhabalar, Yaklaşık 2 yıldır hediye olarak gelen 2 kitaptan birisi olan Ruhi Mücerret’i geçen gün kitaplığımın önüne gidip ne okusam diye bakınırken, direkt ilk gördüğüm kitap olması neticesinde direkt aldım, hikayesine bakmadan okumaya başladım. İyi ki öyle yapmışım :)
Gelelim kitabın konusuna çok detay değil sadece ana hatlarıyla gireceğim.
Son zamanlarda okuduğum ve büyük, küçük demeden herkesin, en çok da ebeveynlerin okumasini dilediğim bir kitapla geldim
.
Çocukluk çağından itibaren ezilerek, bastırılarak büyüyen gençlerimizi bir nebze anlamamiza yardımcı olacağını düşünüyorum.
.
Konusu intihar odaklı olsa da saatler içerisinde bitirilecek, akıcı bir kitap. Fiziksel ve psikolojik farketmeksizin şiddetin ve zorbalığın, ruhlarda açtığı yaralar, okurken bir bir, tokat misali suratınıza çarpıyor..
.
.
Daelyn, kiloları yüzünden, daha doğrusu fiziksel farklılıklara saygı duymayan zorbalar yüzünden, defalarca çeşitli şekillerde intihara teşebbüs etmiş, fakat her seferinde başarısız olmuş mutsuz bir kız. Hatta son intihar girişiminde kimyasal madde içip, yemek borusu ve ses tellerini yaktığı için konuşma yeteneğini kaybetmiş bir kız. Kitapta bol bol iç sesiyle muhatap olacaksınız. .
Kendilerine göre "iyi" ebeveyn olduklarını düşünen ailesiyle iletişim sorunu ve çevresindekilerin zorbalıkları karşısında "Işığın İçinden" isimli bir sitede buluyor kendini. Ve hayatını sonlandırmaya, 23 günden geriye doğru başlıyor saymaya.. .
Daelyn ile ilgilenen tek kişi Santana ise, çok seveceğiniz bir karakter olacak..
İrkilerek okuduğum bir bu kitap; Nazi Almanya'sında toplama kamplarına gönderilen bir entelektüelin, yaşadığı fiziksel ve psikolojik işkencelerin sebep ve sonuçlarını -belki de önce kendi için- insanlık adına anlamlandırma çabası. Ama o günden sonra dünyanın geldiği noktayı düşündüğümüzde beyhude bir çaba denebilir buna.
Kitap beş başlık altında
Varım!
Bu ateş zekâlı Fransız'ı ilk okuduğumda ve çarpıldığımda 20 yaşında idim ve uzun bir aradan sonra tekrar bu güzel çevirisini okudum. Pascal ile çok kıyaslarım kendisini ki benzerler ve Montaigne ile elbette. Bu üç Fransız dışında sevdiğim tek Fransız Audrey Tautou ki farklı bir neden onunki... Descartes şüphecileri okumuştur ve 'şüphe öyle edilmez
Bazı kitapları incelerken söze nereden başlayacağınızı bilemezsiniz. Ayfer Tunç'un son gözbebeği "Osman" işte bu kitaplardan biri ve ben böylesine kaliteli bir eseri ilk okuyanlardan olmanın haklı gururunu yaşıyorum şu anda.
Öncelikle size kitabın çıkış noktasından bahsetmek isterim. Osman, aslında bir üçlemenin son kitabı. İlk kitap
308 syf.
6/10 puan verdi
Okuduğum 9. Saramago kitabı... Genel değerlendirme yaparsam 10 üzerinden 6 veriyorum kitaba. Yazarın üslubunu iyice biliyoruz artık :
-Yazar, okuyucu ile 3.göz olarak muhabbet eder, heran yanıbaşınızdadir. (Bu kitaplarındaki en sevdiğim özelliği)
-Diyaloglarda konuşma çizgisi yoktur. Nokta ve virgülle ayrılmış uzun cümleler,
-Yazarin sosyolog ve filozof yanını ortaya çıkaran yoğun cümleler (Bu ifade, sistem eleştirileri, toplumsal yapı, ülke yönetimine dair karamizah gibi konuları da kapsiyor)
-Kimi zaman isimsiz kahramanlar ve isimsiz bir ülke...
Bunlar yazarın üslubu hakkindan belli başlı noktalar.
Kopyalanmış Adam kitabında karakter isimleri mevcut. Sadece yoğun olarak psikolojiye hükmediyor. Iyi ve kötü arasındaki dengenin ayrımına varma konusunda olay örgüsü çok iyi işlenmiş. Fakat son 100 sayfa haricinde çok sıkıldım kitabı okurken. Bu ilk defa oluyor benim için. Kitabın , Enemy(Dusman) isimli filmi de mevcut. Izlemedim henüz. O yüzden kitaba nekadar sadık kalınmış bilmiyorum.
Bu kitap kesinlikle Saramago ile tanışma kitabı olamaz. Bence "Ölümlü Nesneler"
"Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş" başlangıç için ideal.
Bir kitabı daha anı olarak buraya bırakıyorum. Siz de okuyun.
”Kuşkusuz, en etkili ve evrensel silah, kelimedir. Okumadığın gün karanlıktasın.” demiş üstat Nuri Pakdil.
.
