Bütün hayatınca konuştu. Sonunda tutunamayanlar diye bir söz çıkabildi ortaya: bir tek kelime. Çoğul bir kelime. Unutamadığı bazı insanları birleştiren bir kelime. Bu sefer, düşüncesini Süleyman Kargı’dan başkasına açıklamadı. Süleyman da kimseye söylemedi. Bütün hayatınca tutunamayanlardan kaçtığını sezer gibi oldu. Kendisine de bulaşmalarından korktuğunu anladı. Onlara yapmış olduğu bu haksızlığın ıstırabıyla kıvrandı. Onların gerçek temsilcisi olmak için eline çok fırsat geçmiş olduğunu ve bu fırsatları kaçırdığını anladı. Bu düşüncelerinden de kaçmaya çalıştı. Bütün hayatınca düşüncelerinden kaçmıştı. Son olarak odasına sığındı. Kapıyı kapattı. Sesleri duymaz, görüntüleri görmez oldu. Yemek yemez, içki içmez oldu. Dostundan kaçar, düşmanını bilmez oldu. Sığındığı son yerde de onu buldular. Yerini tespit ettiler. Bütün tanıklar dinlendi. Savunmalar alındı. Gereği düşünüldü. Hiç bir etki altında kalmadan bağımsız olarak karar verildi. Adam kapıyı açtı, içeri girdi ve tabancasını çıkararak ateş etti.
Sayfa 703
Bütün hayatınca düşüncelerinden kaçmıştı . Son olarak odasına sığındı . Kapıyı kapattı . Sesleri duymaz , görüntüleri görmez oldu . Yemek yemez , içki içmez oldu . Dostundan kaçar , düşmanını bilmez oldu. Sığındığı son yerde de onu buldular yerini tespit ettiler bütün tanıklar dinlendi . Savunmalar alındı . Gereği düşünüldü . Hiç bir etki altında kalmadan bağımsız olarak karar verildi . Adam kapıyı açtı , içeri girdi ve tabancasını çıkararak ateş etti .
Sayfa 708Kitabı okudu
Köyde hiç çocuk kalmamıştı. Sokakta beraber oyun oynayacak kimse yoktu...
Yıllar geçti... Bir sürü kitap okudum. Fakat çocukluğumda bildiklerimden daha fazlasını öğrenmedim savaş hakkında.
İnsan kalmak zorundayız.
Aç insan asla doğrudan bakmaz size, hep yanınızdaki bir noktaya dalar gözleri...
Sayfa 235 - Kafka- Anya Grubina, 12 yaşında ikenKitabı okudu
Savaş zamanı çocuk olanlar, çoğu kez, cephede savaşan babalarından önce öldü.
İstemiyorum...
Bırakın hatırlamayı, "savaş" kelimesini telaffuz etmek dahi istemiyorum.
Son..
Çocukluk ne zaman sona erer:
Ded Moroz'a inanmaktan vazgeçtiğinde;
Su birikintilerine basmayıp etrafından dolanmaya başladığında;
Artık televizyon kumandasını telefon gibi eline alıp anneni arayamadığında;
Geceleyin tuvalete koştururken orada biri seni yiyecek diye korkmadığında;
Elini uzatsan Ay'a dokunabileceğine artık inanmadığında;
Sınıf arkadaşının saçını çektiğinde arkadaşın ağlamayıp güldüğünde...
Sayfa 293 - Kafka- Ded Moroz: Rus mitolojisinde Noel babayı anımsatan karakterKitabı okudu
Vaktinde Dostoyevski şöyle bir soru atmıştır ortaya: Eğer masum bir çocuğun gözünden tek damla yaş dönüşecekse, barışın, mutluluğumuzun ve hatta yeryüzünde ebedi uyumun sağlanması ve temellerinin güçlü bir şekilde atılması için yaşanacaklar mazur görülebilir mi? Sorusunu yine kendi yanıtlamıştır Dostoyevski; hiçbir ilerleme, hiçbir devrim o gözyaşının dökülmesini haklı göstermez. Hiçbir savaş. O gözyaşı damlası her daim her şeyden kıymetlidir. O tek damlacık gözyaşı...
Sayfa 5Kitabı okudu
Savaş, babanın yanında olmadığı zamandır...
Sayfa 8 - Kafka-Jenya Belkeviç, 6 yaşında ikenKitabı okudu