"Ben bir Rossignol'um." "Kendimce bir bülbülüm."
Yazarın okuduğum ilk kitabı. Gerçekten harika bir kitaptı. Nefes kesiciydi. Kardeş sevgisi, dostluk ve kayıplar üzerine yazılmış etkileyici bir roman. Okurken göz yaşlarımı tutmaya engel olamadım. Duygusal olarak beni derinden etkiledi diyebilirim. Daha ilk sayfasından itibaren sizi saran mükemmel bir üslup. Büyüleyici bir o kadar da hüzünlü...
Konusu:
II. Dünya Savaşı döneminde Fransa'da yaşayan iki kız kardeş. Viann, Isabella. Annelerini küçük yaşta yitirmiş ve babaları tarafından terk edilmiş iki küçük çocuk. Viann, henüz çocukken âşık olduğu Antoine'la evlenip yeni bir hayat kurarken isyankâr Isabella gittiği bütün okullardan ya atılmış ya kaçmıştır. Savaş aleblenmeue başlayınca Viann'in kocası cepheye çağrılır. Yine okuldan atılan Isabelle'inse ablasının yanına gitmekten başka bir çaresi yoktur. Fakat iki kız kardeşin arası savaş yüzünden açılır. Isabella direnişe katılmanın bir yolunu bularak sayısız hayat kurtaracak ve imkânsız bir aşka tutulacaktır. Yolunu gözlediği veya sonsuza dek veda ettiği sevdikleri için bahçesindeki kurumuş elma ağacına birer kurdele bağlayan Viann ise çok sevdiği kocasının yokluğunda, yabancı erkeklerin işgal ettiği bir şehirde zulme, açlığa ve korkuya gögüs gerecektir.
Savaş... İki güçlü ve cesur kadın... En güzel çocukluk çağlarını savaşta yitiren Sophie, Sarah, Ari ve daha niceleri.
Nazi zulmü... Soykırıma uğrayan Yahudiler...
Viann ve Isabella'nın Fransız Direnişi'ne verdiği
destek, aşkları, kayıpları ve zaferleri...
İyi ki okudum...
