Ve bilmiyordu insan, sonun bir başlangıcı getireceğini...
#ölüyesevdalı
“Böylece 1960’lar, Aydınlanma merkezli ve yüzyılları bulan geçmişe sahip ‘ilerleme’ fikriyatı için sonun başlangıcı oldu.”
Sonun Başlangıcı
Hayatı orda buldum. İlkbaharım geldi sandım tüm çiçeklerimi açtım. Sonra yeniden soldum önce anlam veremedim.Hatayı hep kendimde buldum. Çok geç anladım ki bana uğrayan yalancı bir güneşmiş. Ben yanlış mevsim uğruna yazık etmişim rengârenk çiçeklerimi. Çiçeklerim güzel olmadığı için ya da güçsüz olduğu için değil ,yanlış mevsime kandığım için yitirdim onları. Kışta ilkbahar aranmaz ki ! Lakin tekrar güneş doğacak, gerçek ilkbaharlar gelecek, çiçekler açacak. Daha güçlü daha güzel çiçeklerim doğacak. O zamana kadar da belki bir sincap kışını saklayacak toprağıma .Belki de bir kuş yavruları için beni seçecek. Yalnız olmayacağım hiç. Tekrar hayat bulacağım ve bulduracağım.Bu bir başlangıcın hikayesi...
Evet,ölmek ve ölüm ayrı şeyler bence.Biri sonun başlangıcı,biri de son ve yokluk.
Sayfa 135Kitabı okudu
Gelgelelim "canını kurtarma" meselesi insanlığı birleştiren ülküler içinde en çaresiz olanı ve sonuncusudur. Bu sonun başlangıcı, içinde yok olmanın belirtilerini taşır. Birleşiyorlar, ama sanki panik içinde dört bir yana dağılacakları o ilk tehlike anını beklemedeler.
Sayfa 1145 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Korkuyorum. ölmekten mi? Hayır yokluktan. ölmek nihayet bir kaç dakikalık mesele. Yürümek, uyumak gibi basit bir şey. Ama yokluk; ölüm. Evet, ölmek ve ölüm ayrı şeyler bence. Biri sonun başlangıcı, biri de son ve yokluk. ölmekte şiir var, duygu var, anlam var. Ölüm, sadece karanlık, boşluk, anlamsızlık.
Sayfa 27Kitabı okudu
İlk cinsel ilişki, kadın için hikayenin başlangıcıdır. Erkek içinse, sonun başlangıcı.
Sayfa 16
