Çok şey gördük aslında. Basınıyla, politikacısıyla, kalbi ve kulakları mühürlü yurttaşıyla, öfkeden gözü kararmış iktidarın aynasında kendi grotesk imgemizi gördük. Kendi yıkımının derinliğinde sarhoş insanoğlunun, insanlığa dair her şeye attığı kahkahayı gördük. İşte bu kahkaha sözün bittiği yer. Bu yazıysa, o kahkahanın ruhumuzda yarattığı gediği doldurma, o boşlukta sözcüklerle bir gelecek yaratma çabası. Ancak, herhangi bir gelecek varsa, “vicdan” ve “adalet” gibi sözcüklerin içeriğinin boşaltılmadığı bir dünyada biçimlenir.