Okurken çok keyif aldığım bitmesini istemediğim muazzam bir eserdi. Sabahattin Ali eserde sabunculuk öğrenmesi için babasının zoruyla Almanya'ya giden Raif Efendi'nin hikayesini anlatıyor.
Almanya'da ne yapacağını bilmeyen, hayatın anlamını sorgulayan, kitaplardan tanıdığı hayatı ve insanı arayan Raif bir gün bir resim galerisinde bir resime rastlar. Ressamın kendini çizdiği bir resimdir bu. Raif Efendi kitaplardan tanıdığı ve bulmaya çalıştığı insanın bu kadın olduğunu anlar ve her gün saatlerce o sergiye gidip o resmi inceler ve bir gün o ressama rastlar. Raif Efendi ile "Kürk Mantolu Madonnası" arasındaki alaka böylece başlamış olur.
Raif Efendi bir süre sonra Türkiye'ye döner ancak artık kimseyle konuşmayacaktır. Kendi içinde kendi kendiyle konuşup dertleşe dertleşe yaşayıp gidecektir. Bir gün Raif Efendi bir haber alır bilmediği bazı gerçekleri öğrenir ve Almanya'da yaşadıklarını bir deftere yazar. Kimseyle konuşmayan Raif Efendi o defterle konuşur ve ölmeden bir gün önce o defteri tek samimi arkadaşına verir.
Eserin büyük bir bölümü bu defterde yazanlardan oluşmakta. Büyük bir keyifle okuyup bitirince boşluğa düştüğüm, özellikle sonu beni çok şaşırtan ve etkileyen mükemmel bir eserdi.
