Kitabsız bir ömrün nə mənası var?
Sayfa 44 - "Vaqif" dramı
‘Doğruluk dost kapısıdır.’
Sayfa 225
‘Gönül verdim, cefasını bilmez idim.’
Sayfa 150
Bir sən kimi vəfasız olan yarə neyləyim,
Canan ki verdi könlünü əğyarə, neyləyim?!
Bülbül təki yolunda sənin mübtəla mənəm,
Bir gül ki həmdəm ola xarə, neyləyim?!
Eşqində daima bu bəlalər çəkən könül
İndisə tapmayır özünə çarə, neyləyim?!
Eşq atəşinə yanmışam, imdadə gəlmədin,
Pərvanə vurmasın özünü narə, neyləyim?!
Məcnun edən məni yarın cəmalıdır,
Eşq aləmində oldu günüm qarə, neyləyim?!
Vahid, məhəbbətin bu qədər ki, bəlası var,
Yoxdur deyən dərdimi dildarə, neyləyim?!
Sayfa 159
‘Evvel kendini tanı, sonra ele nazar eyle.’
Sayfa 347
‘Her gelen, dünya benim der.’
Sayfa 159
QALSAYDIN
Yanımda qalsaydın, ey gülü-rəna,
Həyatım başqa bir məna alardı,
Yanımda qalardı sevinc daima,
İlhamım həmişə mənim olardı.
Təbəssüm uçmazdı dodaqlarımdan,
Qalardı əməyə sonsuz məhəbbət,
Məni tərk etməzdi bir də heç zaman,
İnsanın bəzəyi sevinc, səadət.
Ürəkdən əbədi həsrət uçardı,
Gəzib dolaşmazdım bir də mükəddər,
Ələmim həmişə məndən
Sayfa 155
GÖRSƏN, TANIMAZSAN
Yollarım səmtini dəyişib tamam,
Özüm də bilmədən
başqalaşmışam.
Qayğılar qəlbimə tuşlanan andan
Dözüm kəlməsiylə qoşalaşmışam.
Görsən, tanımazsan, əzizim, məni,
Sənə yad,
Sayfa 301
KAŞ Kİ SEVMƏYƏYDİK...
Kaş ki sevməyəydik bir-birimizi,
İndi aramızda bir sərin yazdı.
İndi gözümüzdə yellərin izi,
Qupquru yayların tozu qalmazdı.
İndi görüşürdük adi hörmətlə,
Sanardıq təzəcə tanış kimiyik.
Yaşardıq sakitcə, bu qənaətlə;
Sayfa 308
Bu dinlərin hamısı, bu allahu-əkbərlər, bu gurultulu canlar, gücsüzlərin iniltiləri, fəryadlarını örtmək, boğmaq, susdurmaq üçündür.
Olura olmaza dost deyip gezme,
Bir ahdına sadık yar olmayınca.
Sayfa 330
Lermontov-un en sevdiğim şiiri ... O kadar derin ki..
Мне грустно, потому что я тебя люблю,
И знаю: молодость цветущую твою
Не пощадит молвы коварное гоненье.
За каждый светлый день иль сладкое мгновенье
Слезами и тоской заплатишь ты судьбе.
Мне грустно… потому что весело тебе
Sayfa 22
