Kitabı bitirdiğimde kitaba sarılıp gözlerimi kapattım.Meryem ve Leyla'nın dillere sığmayacak dostluğu,Leyla'nın Tarık'a olan sevgisi ,onca çekilen acılar,sönmüş hayatlar,Raşit'in yaptığı şeyler,Cemil ve Meryem ve Saib-i Tebrizi'nin o unutulmayacak bin muhteşem olarak dile getirdiği Afganistan sayesinde bu kitabı okurken çoğu kez ağladım kendimi tutamadım.