Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Sümeyye

Reklam
687 syf.
9/10 puan verdi
Suç ve Ceza
Suç ve CezaFyodor Dostoyevski
9.1/10 · 159,1bin okunma
Raskolnikov'un Pandemi Rüyası
Kendine gelmeye başladığında, ateşli ve deli gibiyken gördüğü rüyaları hatırladı. Rüyasında, bütün dünyanın, Asya’nın içlerinden Avrupa’ya kadar yayılan bilinmeyen, korkunç bir veba tarafından kavrulduğunu görmüştü. Bir kaç ayrıcalıklı, seçilmiş insanın dışındaki herkes mahvolacak, yok olacaktı. İnsanların gövdelerine yeni tür bazı virüsler saldırıyorlardı; ama bu virüsler akıl ve irade yüklüydüler. Bunların bulaştığı insanlar âdeta deliriyorlar ve şiddet dolu bir hâle geliyorlardı. Ama hiç kimse kendini bu virüslerin bulaştığı insanlar kadar zeki ve güçlü hissetmiyordu. Hiçbir zaman kararlarını, bilimsel sonuçları, ahlakî inançları bu kadar sarsılmaz ve tartışılmaz bir biçimde doğru olarak kavramamışlardı. Bütün köyler, şehirler, insanlar bu virüsle çıldırdılar. Daima tetikteydiler. Birbirleriyle asla anlaşamıyorlardı. Herkes gerçeğin sadece kendinde olduğuna inanıyor, diğerlerine bakarak göğüsünü dövüyor, yakınıyor, ellerini ovuşturuyordu. Kimi dava etsinler, nasıl yargılasınlar bilemiyorlar, neyin doğru neyin yanlış olduğu konusunda anlaşamıyorlardı. Bütün ordular arasında savaş vardı; ama bu orduların askerleri daha uygun adım yürürken kendi aralarında kavgaya başlıyor; sıraları ve otoriteleri bozuluyor, birbirleriyle süngüleşiyor, birbirlerini boğazlarak kırıp geçiyorlardı. Şehirlerde tehlike çanları tüm gün boyunca çalıyor; herkes toplanmaya çağrıyorlar, ama kimse onları kimin, neden topladığını bilmiyor ve herkes büyük bir korkuya boğuluyordu.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Sümeyye
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Seninle Başlamadı
Seninle BaşlamadıMark Wolynn
7.9/10 · 12,9bin okunma
Reklam
"onu hayrete düşüren bir aşağılama"
Daha on dördünde ama artık kırık bir kalbi var. Meleklerinki kadar temiz kalbini hak edilmemiş bir utançla dolduran, bu körpe aklına dehşet salan, onu hayrete düşüren bir aşağılamaya maruz kalmış. Umutsuzluğunun son çığlığı önemsenmemiş. Karanlık, yağmurlu ve soğuk bir gecede rüzgarlar uğuldarken...
Sümeyye tekrar paylaştı.
Hiçbir şeyi ciddiye almak istemiyordum; düşüncelere ve yaratıklara çekine çekine dokunuyordum, yitirince acı çekmeyeyim diye yitirmeye hazır bekliyordum hep.
Helikopter, Kasım 2014Kitabı okudu
"Bir kızın kalbinde acıma duygusu yer ettiğinde artık tehlike başlamış demektir. Çünkü o andan itibaren onu kurtarmak, akıllandırmak, diriltmek, daha yüce amaçlara teşvik etmek, yeni bir yaşantıya ve gerçekliğe taşımak ister. Bu tür hayaller kurmanın nerelere varabileceği bellidir..."
238 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.