İsmayıl Şıxlının qələmini oxuyarkən onun gerçək bir Azərbaycan yazıçısı olduğunu məncə hər kəs hiss edir. Böyük Ədibin üz tutduğu mövzular, yaratdığı dialoqlar oxucunu özünə heyran edir. Mill adət-ənənələrimizdən, namusdan, əxlaqdan, özləmlə yad edilən köhnə ailə mühitindən insanı valeh edəcək bir şəkildə danışan İsmayıl Şıxlı "Ölən
Bu şəhərdə kimsə yoxdur ?! Məncə var. Bu şəhər bir-birindən gözəl insanlarla doludur. Sadəcə ətrafımıza baxmalıyıq, yeni insanlar tanımalıyıq. Hər birimizin həyatını dəyişəcək bir mələk mütləq olacaqdır. Bu bəzən bir insan olar bəzən də bir kitab. Biz Visamdan nə olursa olsun pozitif olmağı həyatın çətinlikləri ilə mübarizə aparmağı öyrənirik. Visamın Villiyə öyrətdiyi ən əsas şeylərdən biri də bizim sevinmək üçün xoşbəxt olmağımız üçün hər zaman bir səbəbimiz var. Sevdiklərimizin qədrini vaxtında bilməliyik necə ki Helen öz qayğısını oğlu Villidən əsirgədi və bir ömür peşmanlıqla yaşayıb öldü. Biz Visamın və ailəsinin timsalınnda insanın bir inanca necə sadiq qala biləcəyini gördük. Qazi Bədr öz doğru bildiyi yolda oğlunu qurban verdi. Heç nəyə zahirə əsasən hökm vermək olmaz. İnsanları insan edən onların dinləri və məzhəbləri deyil mənəviyyatlarıdır. Həyata ümidlə baxdığımız anda həyat bizim üçün yeni qapılar açacaq. Amma İnsan bağlı qapılara o qədər baxır ki üzünə açılmış qapıları görmür. Visam kimi acınacaqlı bir həyat yaşamış xəstə bir gənc həyata bu qədər nikbin baxarkən xırda problemlərimizə görə bizim bu qədər üsyan etməyə sizcə haqqımız varmı?
Necə başlayım hardan başlayım bilmirəm. O deyirəm e həmişə kitabın sonunda divarla baxışdım. Bu kitab onu belə keçdi. Hərşeyi anladığım o səhifədə həmin o cümləyə baxıb bəlkə yarım saat gülmüşəm. Gülməli deyildi ha!!! Pisixologiyam pozuldu deyəsən(( kitabı elə ilk əlimə alanda arxasındaki yazılar diqqətimi çəkdi. Bir neçə tanınmış şəxsin kitab haqqənda düşüncələri qeyd olunmuşdu. Və indi o şəxslərin nə demək isdədiyini anladım. İlk səhifələr sıxıcı gəlirdi normal kitabdı də deyirdim. Ama sonrası.....hardasa 80 ci səhifədən sonra kitab daha çox özünə çəkməyə başlayır. sevmədiyim məqamlarda oldu təbiki. Məsələn hər dalaşanda iş yataqda bitirdi. Kitab boyu obrazlar dalaşıb yataqda barışır. A kişi oturun normal danışıb barışın də. İkincisidə Allisiyanın anası hakkında qısa bir maraq yaratdılar ama o eləcədə qaldı. O məsələyə aydınlın gətirilmədi. Kitabın mövzusu haqqında danışıb spoi vermək isdəmirəm. Sevmədiyim qisimlər olsada ilk dəfə bir kitaba 10/10 verəcəm. Oxuyun oxutdurun!!
Qüsursuz kitab yoxdur. Qüsurlarıyla sevin kitabları♡.♡ kitabla qalın!! salamat qalın!!!
Səssiz PasiyentAlex Michaelides · Qanun Nəşriyyatı · 20214,451 okunma
Anasteyşa Stil və Kristian Qreyin münasibətləri davam edir, ilk kitaba görə bu dəfə Kristianın daxili dünyası oxucuya daha geniş şəkildə bəlli olur. Onun ruhi çöküşü, kiçik bir uşağa çevrilməsi onun dəyişdiyinin göstəricisi idi. Bu dəfə Qəhrəmanlarımız hər ikisi erotik münasibətlərdəm savayı bir-birlərini sevirlər və bu məsələni 1 səviyyə daha yuxarıya keçirmək qərarı alırlar, önlərinə çıxan əngəlləri yardımlaşaraq dəf etməyə çalışırlar. Qreyin qısqanclığı, Ananı içdən-içə sahiblənməsi əksər hallarda Anasteyşanı narahat etsədə bəzən bu durumdan məmnunluğunu da gizlətmir.
Lakin müəllif 300 səhifə ilə rahat bir şəkildə danışa biləcəyi hadisələri 700 səhifədə gərəksiz yerə uzadıb. Bir kitabın bestseller olması onun möhtəşəm olması anlamına gəlməməlidir heç bir şəkildə. Araşdırma aparmaq lazımdır ki, əksər oxucular hansı kateqoriyalardan olan şəxslərdir. Fərdlərin zövqləridir, özləri bilərlər, bu seriyanın da sevməyənləri olduğu kimi sevənləridə bir xeyli çoxdur.
Bəzi ehtiraslı, fantaziyalı, cuşə gətirən seks səhnələrində maraq və həvəs duydum deyə bilərəm, amma bu da normadan çox olduğu üçün oxucu az qala iyrənir. Dialoqlar məişət səviyyəsindən ötəyə keçmir. Bu qəbildən olan və içində tarix, psixologiya kimi sahələri ehtiva edən daha səviyyəli romanlar oxumuşam. 700 səhifəlik bir söz yığnağı oxumaq istəyirsinizsə buyrun oxuyun.
Mən isə bura qədər gəldiyim üçün, üçüncü kitabıda oxumalı olacam.