Sabitlenmiş gönderi
Aldanmadan makamlara, kürklere,
Yoldaş olup saray basan kırklara,
Turan adlı nazlı gelin Türklere,
Yar olunca duracağız and olsun!
Bu hep böyledir, sevgi kendi derinliğini bilmez ayrılık vakti gelip çatana kadar.
Ne olursa olsun bu bereketin, bu anaforun içine atlamalı, kendimi kendi gerginliğimden bir ok gibi fırlatmalıydım bilinmeyenin içine doğru, beraberliğin göklerine doğru.
Okur Takip Önerileri
Bitmeyen dizelerde, upuzun hecelerde
Esir kaldım nicedir acıdan âzadeyim.
"Şüphesiz..." Çok defa cümlelerin başında dilimize musallat olan bu "şüphesiz" içinde kıvrandığımız şüphelerden hiç değilse sözle kurtulmak ihtiyacının ifadesi mi?
