Cahil insanların ruhu gübrelenmemiş, sürülmemiş topraklar gibi katıdır.Önyargılar bu ruhlara, kaya diplerinde biten otlar gibi sımsıkı yapışır, inatla büyürler. Bunları söküp atmak,kökünü kurutmak zor mu zordur.
Bir çocuğun en büyük korkusu sevilmemek, en çok korktuğu cehennem reddedilmektir. Reddediliş öfke doğurur; öfkenin sonucu, reddedilişin intikamı olan suçtur;Suçtan da suçluluk kaynaklanır - İşte insanoğlunun öyküsü.