Reddedilmek.
Onbir karakterden oluşuyor, tek kelime. Fakat sancısı daimi. “Reddedilmenin tadı. Burukmuş. Burulmuşum” Buruk bir biçimde sürdürülen yaşamın manası nedir? Asıl mana, reddetmek eylemeni gerçekleştirenlerde saklı. Öyle olmasa, reddedilmek buruk bir his bırakır mıydı yüreklerde?
Dört insanın yolu kesişiyor. Dört reddedilmiş insan. Kitap yazmaya karar veriyorlar. Her birine ayrılmış bölümlerden oluşuyor kitap ve bir cinayeti çözümlemeye çalışıyoruz, katili arıyoruz. Heyecanla, hüzünle, birçok duygu karmaşasıyla. Kitabın sonunda ise bir günlük mevcut. Bu günlük, şaşkınlığa uğratacak. Çünkü sahtekârlık ve yazılan konularla uyuşan gerçeklikler de mevcut. Zihin yorabilir, hayret edilebilir.
Kitap çok güzel. Birçok konudan dem vuruluyor. Sanat, siyaset, namus (ahlak) aşk ve insanın barındırdığı bütün duygular… altı çizilecek çok cümle var. Sadece o cümlelerden bile mükemmel bir kitap çıkabilir ortaya. Derin anlamları var, insana dokunan ve de düşündüren.
Aşk için neler yapılabilir? Aşk insana neler yaptırabilir? Tüm bu soruların cevabı kitapta saklı.
Herkesin doğruları vardır. Ama hangisi gerçekliğe tekabül ediyor? Doğru ne demek? Kimin doğrusu gerçekle uyuşuyor. Gerçek nedir?
Keza haklılık kavramı da öyle. Siz karar vereceksiniz okurken.
Ama üzülüyorum...
Hayatın, merhametini kestiği insanlara üzülüyorum.
Kuşlarla konuşmaya çalışan, hatta kuşlar gibi göklerde süzüleceğini zanneden her insana...
“Hoşça kal merhametini benden esirgeyen hayat”
Ayşe Cemile… güzel insan vesselam.
Tezer Özlü
(10 Eylül 1942 – 18 Şubat 1986, Yaş: 43)
