“Geh çeşmini tahattur ile girye-perverim,
Geh zülfünü tefekkür ile nâle-güsterim,
Her dem seni… Seni düşünür, ağlar inlerim:
Her lahza başka hüzn ile yâd eylerim seni!”
~~~•
“Bazan gözünü anarak gözyaşı dökerim,
Bazan zülfünü düşünerek inlerim,
Her an seni… Seni düşünür, ağlar, inlerim:
Her an başka acıyla anarım seni!”
Sayfa 107Kitabı okudu
Zeval-i lezzet elem olduğu gibi zeval-i elem dahi lezzettir.
Evet, herkes geçmiş lezzetli, safalı günlerini düşünse teessüf ve tahassür elem-i manevîsini hissedip "Eyvah!" der.
Ve geçmiş musibetli, elemli günlerini tahattur etse zevalinden bir manevî lezzet hisseder ki: "Elhamdülillah şükür, o bela sevabını bıraktı, gitti." der.
Ferah ile teneffüs eder.
Sayfa 164 - rnkKitabı okudu
Tahattur
Alnımdaki bıçak yarası
Senin yüzünden,
Tabakam senin yadigârın.
" İki elin kanda olsa gel " diyor
Telgrafın.
Nasıl unuturum seni ben ,
Vesikalı yârim!
Sayfa 93 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Bize bir zevk-i tahattur kaldı
Bu sönen, gölgelenen dünyada
Bir Acem bahçesi, bir seccade,
Dolduran havzı ateşten bâde...
Ne kadar gamlı bu akşam vakti...
Bakışın benzemiyor mu'tāde.
Gök yeşil, yer sarı, mercân dallar,
Dalmış üstündeki kuşlar yâda;
Bize bir zevk-i tahattur kaldı
Bu sönen, gölgelenen dünyada
********
Sayfa 250 - CANKitabı okudu
İnsan eski zamanını düşünse, ya lisânı veya kalbi, ya "Âh! Âh!" veya "Oh! Oh!" tahattur veya telâffuz edecektir.
"Âh!" müstetir elemin tercümanıdır. "Oh!" ruhta muzmer bir lezzet ve nimetin muhbiridir.
Tahattur
[Alnımdaki bıçak yarası Senin yüzünden;]'
Tabakam senin yadigôrın;
"İki elin kanda olsa gel" diyor
Telgrafın;
Nasıl unuturum seni ben,
Vesikalı yôrim?
Sayfa 40Kitabı okudu
