Yaşamaya ve yemeye düşkün bir keşiş, sofraya otururken, "Bakın, sevgili bayan!" diye söze başlar. "Bütün bu güzelim nimetleri Tanrı bizim için yarattı. Yiyelim diye varetti. Yememizi istemeseydi vareder miydi bunları?" Öyle ama, keşiş efendi şunu unutuyor: Kadını da Tanrı yarattı. Öyleyse, onunla evlenmemek neden?
Bir hatun tanırım, rafadan yumurtasına yağ koymadığını böbürlenerek anlatırdı: "Görüyorsunuz ya, yumurtayı Tanrı'nın yarattığı gibi yiyorum!" der, sonra da elini tuzluğa doğru uzatırdı!
Okunmaya değer;
Eğer o, varlığından şüphe ettiğiniz bir insan olsaydı size bu insanı getirirdim, onu elinden tutar size gösterirdim. Ama bir sefil fani olan ben, onun bütün kudretini, bütün sonsuzluğunu, bütün rahmetini kör olan ya da onu ve kendi bayağılığını, fesatlığını görmemek, anlamamak için gözlerini yuman bir kimseye nasıl göstereyim?" Bir süre
Huylarımız, ağzımızdaki dişlere benzer"diyordu: "Tanrı'nın bahşettiği nimetleri öğütür, bedenlere gıda sağlar. Ancak huylar bir kez bozulunca çürümüş dişler gibi cana eziyet eder. Kişi- evladının varlığına hastalık karar. Tıpkı gıpta etmenin zindelik vermesi ama hasetliği güçsüz düşürmesi gibidir bu. Sabretmek direncini artırır, miskinlikse bitirir bedenini. Açıksözlü
olursan güven uyandırırsın, patavatsızsan kimse istemez seni.
Sayfa 298Kitabı okudu
Ama ben eyleme geçmeden önce, neden bu yeryüzünde bulunduğumu, Tanrı'nın var olup olmadığını, bizi görüp görmediğini bilmek gereksinimindeyim, çünkü varsa ve bizi görüyorsa, beni görmesi zorunlu; her şeyden önce bilmeliyim ki... -Araştırın, araştırın öyleyse. Bu arada hiç eyleme geçemeyeceksiniz.
Tanrı'nın bile en ufak değişikliğe uğratamayacağı her şeyi Tanrısal diye adlandırmaya hazırım.
"...yaratılan şeysiz yaratıcı olmaz, insanın Tanrıya, Tanrı'nın insana gereksinimi kalmayacağı düşünülemez, biri tek başına kaldı mı, hiçbir şey düşünülemez kolay kolay."
Şimşeğin oluşumunu anladık diye yıldırımı elinden mi alacağız Tanrı'nın?
İnsanlardan bir şeyler öğrenmeye çalışmaktansa, Tanrı'nın yanında ara öğrenimini. İnsan düzmecedir; öyküsü kendi kaçamaklarının, kendi yapmacıklarının öyküsünden başka bir şey değildir.
Yaşamın neredeyse bütün acılarından Tanrı'nın değil de insanların sorumlu olduklarını anladığın günden sonra, bu acılara bir daha razı olmayacaksın. Hiçbir şeyi putlara kurban etme.