SİMAVNE KADISI OĞLU
ŞEYH BEDREDDİN DESTANI'NA ZEYL
MİLLÎ GURUR
«SİMAVNE KADISI OĞLU BEDREDDİN DESTANI» risalemin dördüncü formasının makina tashihlerini
sabahleyin matbaada yaptıktan sonra eve gelmiş, bu destanı yazmak için kullandığım notları, bir hapishanede
geceleri doldurulmuş hatıra defterimi gözden geçiriyordum.
Artık son forması da
Bir yandan da, o sırada, taşın üstünde birden bire taş kesilip ölümü seyretmekle, aslında ölüm beni bulamasın diye onun şeklini aldığımı düşünüyordum. Sonra,vazgeçtim bu düşünceden.
Ağlamıyordum, ama yüreğimin üstünde taş gibi ağır bir şey vardı. Altüst olmuş zihnimden artan bir hızla ve düşünceler, varsayımlar geçiyordu; ama başıma gelen felaketi anımsatan her anı bu düşünce ve varsayımların dolaşık zincirini kopartıyordu ve beni bekleyen yazdı konusunda çıkışı olmayan bir bilinmezlik, umutsuzluk ve korku labirentine giriyordum tekrar.
Sayfa 67Kitabı okudu
Yanlış çağda yaşamanın stresi içindeyim.
Cetlerimiz inşa etmiyorlar, ibadet ediyorlardı. Maddeye geçmesini ısrarla istedikleri bir ruh ve imanları vardı.
Taş, ellerinde canlanıyor, bir ruh parçası kesiliyordu. Duvar, kubbe, kemer, mihrap, çini, hepsi Yeşil'de dua eder, Muradiye'de düşünür ve Yıldırım'da harekete hazır, göklerin derinliğine susamış bir kartal hamlesiyle ovanın üstünde bekler. Hepsinde tek bir ruh terennüm eder.
"ZEHRA BOYU KAR...
kafaya koyduğumda yirmi bir falandı
peki dediğinde taş çatlasın yirmi iki
verirler mi bakalım diyordum kendime
tamam istiyor da, kız öğrenci; hem öyle böyle değil
zehir gibi
evin büyük umuduydu zehra, küçük kızı
daha iş kadını olacaktı, dolar üstünden maaşı daha
özel sigortası, yemek çeki, arabası
kendi ayakları üstünde bir dursun da
koca
Ben müslümanım.
Kıblem bir kırmızı güldür,
Namazlığım bir pınar,
mührüm ışıktır,
Ova seccadem.
Penceremi titreştiren ışık ile abdest alırım. Namazımın içinden ay geçer, tayf geçer, Namazımın bütün zerreleri billurlaşır,
Namaz kaybolur taş görünür.
Rüzgar, selvilerin üstünde ezan okuduğunda, Namaz kılarım ben.
Otların tekbirinden sonra,
Denizdeki dalganın kamedinden sonra namaz kılarım.
Kabem su kıyısında,
Kabem akasyaların altındadır.
Kabem bir esinti gibi bahçeden bahçeye, Şehirden şehire gider.
