Her ben dediğimde “Affola,” diyesim geliyor oysa..
Ben de bu dünyaya düşmüş biriyim. Kimi zaman şeytan dokunmuş düşünü hayra yoramayan Havva, kimi zaman af dileyerek kırk yıl gözyaşı döken dem gibiyim.
“Ben neyim?” diye gelmedimse de dünyaya, belli,
“Ben neyim?” diye diye gideceğim. Parmaklarımın ucunda yükselerek bir pencere aralığından, batan güneşi gördüğüm günden beri, gökyüzünün rengini,
“Safevî hanedanın menkıbevî dip tarihinden kendimize soyutdığımızda karşımıza çıkan en önemli gerçek devletin birinci unsur olarak Türklere dayanması, Şah İsmail’in duru bir Türkçe ile şiirler yazması ve nihayet saray dilinin Türkçe olmasıdır.”
Sayfa 20 - Yeditepe YayıneviKitabı okudu
“Şah İsmail sadece Safevî Devleti’nin kurucusu değil, On İki İmam Şiası’nın da İran’a hâkim olmasını sağlayan ilk kişi olmasından dolayı tarihçiler Erdebil tekkesin şeyhi hakkında derin bir saygı ile onlara dair menkıbevî hikâyeler anlatırlar, Safevilerin soyunu 7. İmam Musa Kâzım‘dan Hz. Ali’ye bağlarlar.”
Sayfa 3 - Yeditepe YayıneviKitabı okudu
"Erkek, kendi keyfî ihtiraslarının tatmini için benden sonra tufan dercesine tohumunu gelişigüzel saçmasının esiri oldu. Ana Tanrıçaları yıkıp Tanrı'yı tek ve erkek yaptığımızdan bu yana, tam iki bin yıldır, bir yandan günah çıkarıp bir yandan da namus kılığında dolaştırdığımız şehvetimiz adına, tarih öncesi taptığımız Tanrıçaları ayaklarımız altına alıyoruz. Tanrıçalarımıza yaptığımız her kötülük şeytanın zaferi."
Mohaç Savaşı'nda esir düşen bir Macar genci Türklerin fetih hayalleri ile ilgili yepyeni bir kelimeyi Avrupa'ya taşıdı: Kızılelma
Sayfa 84Kitabı okudu
