1992 yılında Türkmenistan'da idim. Bir akşam yemeğinde, Türkmenistan Kültür ve Millî Eğitim Bakanlarıyla beraberdim. Bir ara onlara dedim ki:
-Ermeniler, Azerbaycan topraklarının %20'sini işgal ettiler. Dünyada, Azerbaycan'a yardımda bulunan tek devlet Türkiye'dir. Türkmenistan olarak siz, neden bu Ermeni saldırısı karşısında
İyiki Türkiye İkinci Dünya Savaşından uzak kalmış
İkinci Dünya Savaşı, Almanların Sovyetlere saldırması sonrası, üç oğlu ve kocası askere giden, torunuyla başbaşa kalan kadın, derdini tarlasına, toprak anaya anlatmaya başlar, en başından güzel günlerden felaketlere doğru olan, yıllarca yaşananların anlatıldığı bu romanda, Aytmatov ilk defa bir kadın karekteri merkeze alıyor ve geride kalanların trajedisini bir başyapıtla anlatıyor.
İyi ki ikinci dünya savaşının dışında kalmayı başarmışız. 
Toprak Ana
Türkistan yolunun harici şehitleri
Türkistan dışında Mustafa Çokay, Veli Kayyum Han, Baymirza Hayit, Mehmet Emin Buğra ve lsa Yusuf Alptekin bu amaca ulaşmak için zor şartlar altında da olsa büyük bir mücadele verdiler. Kazakistan'da Olcas Süleymanov, Kırgızistan'da Cengiz Aytmatov yazdıkları muhteşem eserlerle bu mücadelenin bayraktarlığını yaptılar. Afganistan'da Taliban katilleri tarafından şehit edilen arkadaşım Azat Bek Kerimi muazzam bir mücadele verdi. Son dönemde Prof. Dr. Ahat Andican, Prof. Dr. Orhan Kavuncu Türkiye'de bu gaye için değerli çalışmalar yaptılar. Aynı Ruzi'nin hayatı boyunca yaptığı gibi, nerede olursak olalım her birimiz
Türkistan bayrağını, fikrini, idealini yaşattık. Bu fikri biz ancak yaşattık, ama inancım odur ki genç nesiller Türkistan fikrini yaşatmanın ötesine geçecek, Türkistan birliğini kuracaklardır. Bu aynı zamanda tarihi bir zarurettir, ırmakların aktığı ve birleştiği yön de budur...
