Televizyon reklamıyla ürünlerin değerli bulunması değil, tüketicilerin kendilerini değerli hissetmeleri amaçlanmaktadır; yani şu anda işletmecilik işi sahte bir terapiye dönüşmüş durumdadır. Tüketici, psikodramalarla yatıştırılan bir hastadır." diyor "Televizyon: Öldüren Eğlence" adlı kitabında Neil Postman. Şüphesiz bu hastalığın tedavisi de sahip olma hastalığıyla bağlantılıdır. Hatırlarsınız, Tyler Durden "Sahip oldukların sonunda sana sahip oluyor" demişti Dövüş Kulübü'nde.
Sayfa 60Kitabı okudu
Tyler Durden'a göre biz Tanrı'nın ortanca çocuklarıyız. Tarihte özel bir yeri olmayan, özel ilgi görmeyen kimseleriz. Tanrı'nın ilgisini çekemediğimiz sürece ne lanetlenme umudumuz olabilir, ne de kurtuluş umudumuz.
Fight Club
İşçi tulumlarımızın ve beyaz yakalarımızın kölesiyız, nefret ettiğimiz işlerde çalışıyor, hiç ihtiyacımız olmayan ıvır zıvır satın alıyoruz, televizyon ve reklamlar bize bir gün hepimizin zengin birer rock yıldızı ya da film yıldızı olabileceğimizi söylüyor, ama olmayacağız, gerçeği yavaş yavaş öğreniyoruz.
Tyler Durden
Bizler, Halen Avcı Toplayıcı Bedenler İçerisinde Yaşayan ''Modernleşmiş'' Bireyleriz!
Sabahları gün ağarırken kuş seslerinin verdiği rahatlama hissinin, ilkel atalarımızdan yadigar "Nereden tehlike geleceği belli olmayan karanlık gece bitti" huzuru olabileceğinin farkında mıyız? Ya da gün batarken yaşanılan hüznün "Nereden tehlike
Tyler Durden: Nefret ettigimiz işlerde çalışıp, ihtiyaç duymadığımız seyler alıyoruz.
Sayfa 12 - Fight Club / 1999Kitabı okudu
