Seni tozlu aynalarda tanıdım
Saçların alnına düşmüştü, tel tel
Gözlerin göz olduğundan habersizdi
Kederliydin sonbahar akşamları gibi
Ve sonbahar akşamları kadar güzel
Nasıl da tuhaf, nasıl da anlaşılmaz oyunlar oynuyor alın yazımız bize! Acaba arzuladığımız bir şeye hiç kavuştuğumuz olmuş mudur... kavuşmak için var gücümüzü harcadığımız bir şey elde etmişliğimiz? Galiba bunun tam tersi oluyor hayatta.
Sayfa 42 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
En korkuncu da, sonunda hiç uyuyamaz hale gelmesi oldu. Șu dünyadaki tek varlığına, yaşam aracına kavuşabilmek, yeniden uyuyabilmek için başvurmadığı yol kalmadı.
Sayfa 23 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Hızla uzaklaşan dilberin kendisine yönelik mini minnacık bir ilgisinin bile olamayacağını düşünüyordu; bu nedenle de Teğmen Pirogov'un ima ettiği türden karanlık bir düşünceyi aklının köşesinden bile geçiremezdi.
Sayfa 9 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Adımı unutup
Bir kaya gibi sert ve görkemli kalmayı bileyim
Elbette umutsuzluğa düșerim bazan
Elbette umutluyum her zaman
Neden yazılır bir șiir
Neden okunur bunca yazı
Çünkü nasıl alıșabilir bașkaca
İnsanın karmașıklığı