“Ümmetçiler, ırkların insanları ayrıştıracağını buna karşılık dinin birleştirici rolü olduğunu söylerken mezhep ayrılıkları yüzünden birbirinin boğazına sarılanları görmezden gelirler...”
İKİNCİ BASIMA ÖNSÖZ
Türk Ülküsü'nün bu ikinci basımı, birincisine göre oldukça değisiktir. İlk basımdaki tarihe ve kalem
mücadelesine ait yazılar bırakılmış, doğrudan doğruya ülkünün türlü konularını ilgilendiren yazılar alınmış
ve bunlara yine ülkü ile ilgili yeni yazılar eklenmiştir. İlk basımda bulunup da ikinci basımda
Dincilik ve siyasî ümmetçilik, Türklüğü ikinci plâna itmek veya var saymamak olduğundan milliyetçiliğe aykırı yahut düşmandır. Bu bakımdan dinciler, siyasî ümmetçiler, hilafetçiler «<sağcı» olamazlar. Siyasî ümmetçiler, İslâm beynelmileli düşüncesinde olup Türklüğü İslâm topluluğu içinde eritmek malihulyasına kapılmış olduklarından beynelmilelcidirler ve her beynelmilelci gibi solcudurlar.
Türkçüler İslâm’a karşı olmadıklarını sıklıkla beyan etmişlerdi, hatta
bunu söyleme ihtiyacı duymuşlar, bazen de bir savunma psikolojisiyle hareket
etmişlerdi. Ancak onların İslâm’la alâkalı karşı oldukları bir şey vardı: Siyasî İslâm.
Türkçüler İslâm’ın kendisine ne kadar karşı değillerse de ümmetçiliğe o kadar
muhaliflerdi. İslâmcılığın,
Sanıyorum Türkçülerin nasıl ve hangi iddialarla kötülendiklerine bakmanın yeri burası olmalı.
Türkçülerin en çok ithama maruz konulardan birinin onların çocuklarına verdikleri Türkçe isimler olduğu anlaşılıyor. Türkçüler Türkçe isimler tercih etmeleri sebebiyle “İslâm’a muhalif” gibi algılanmış ve “müşriklerin isimlerini almakla” suçlanmışlardı.
Dün İsrail'le ticaret protestosunda gözaltına alınanlardan ikisi, aziz ruhu şad olsun, Mavi Marmara şehidi Cengiz Akyüz’ün kızları Beyza ve Erva imiş.
Bu utanç size yeter! Ümmetçiler ülkücülerin kuyruğuna takıldıkça daha çok utanacaklar...