Hayatımın son 7 yılının özeti!
Oldum olası yapamazsın lafından haz etmem. Bir insana yapamazsın demeden önce yapmak istiyor musun? Diye sormak gerek. İsteyip de yapılamayan tek şeyler ütopik olanlardır. Hedeflere ulaşmak her daim mümkün. Yeter ki gerekli özveriyi göster.
Başardım!
Biri ya da birileri için değil istediğim ve emek verdiğim için.
İsimsiz Kadınlar
Yıllar önce haberlerde izlemiştim yıllarca unutamadığım trafik kazasını . Ön koltukta, sıkışan ve kopmak üzere olan bacağından kan fışkıran anne. Muhtemel bacağını kaybedecek. Arkada bebek koltuğunda ağlayan yavrusu için ‘’ Oğlumu verin bana, emzirmem gerek, çok korktu’’ diye feryat eden bir anne.. O zaman ben bu sahneyi hiç ama hiç
Benim için kitap okumak..
"Mavi bir renkten daha fazla bence, sonu olmayan bir gökyüzü, umut dolu bir deniz..."
Cemal Süreya
Okuma hedefimi tamamladım.. 6 bin sayfa okumak ütopik dursa da her gün kitap okuyamamış olsamda mutluyum.. Teşekkür ederim 
1000Kitap Vesile oldun.. Teşekkür ederim, değerli okur arkadaşlarım.. kitap okuma tutkunuz hiç azalmasın, hep artsın.. 🙏
1000Kitap İstanbul 11. Buluşması Gerçekleşti
Biz, İnsan.
14 milyar yıllık evrende 1000kitap İstanbul buluşmalarının yapıldığı döneme epey şanslıca sayılabilecek bir şekilde denk geldiğimiz güneşli bir kasım ayı pazar gününde, yaklaşık 30 kişiye yakın bu kadar insan evde pineklemek yerine bir kafeye toplanmayı neden tercih etmişti?
Karşımızda kendisini "Ben, Robot" diye
Yarın tam 1 yıl olacak büyük deprem için.
Evet,zaman sahiden çok hızlı geçiyor.
Ama o zamanlar 1 saniye bile 1 asra bedeldi.
Alışılmıyor, böyle bir şeye alışamayız.
Ülkemiz deprem bölgesi böyle şeyler olacak elbet.
Olacak ama an be an yaşayana sormak lazım,hissedene,gözlerine,yüreklerine korkudan endişeden,değil uyku yemek bile yiyemeyenlere sormak lazım...
Herkese sormak lazım aslında.Dolaylı yoldan bile ülkemizin her insanı etkilendi. Sevdiklerimizi kaybettik hâlâ daha dün gibi. Burnumuzun direği sızlıyor...
Hayat devam ediyor tabii gülüyoruz,eğleniyoruz vs ama nasıl devam ediyor sormak lazım. Bir şeyler yaşanıyor ve geçip gidiyor. Her zaman böyle olmuştur.
99 depremi gibi çok büyük bir deprem ama hayat devam etti acısı ile ve tatlısı ile.
Bu demek olmuyor ki insanlar unuttu,anlık bir üzüntü ile gerekeni yaptılar ve bitti. Çoğu insan hatta herkes hâlâ yaşıyor o anı ve anları... Sadece insanlar her şeye rağmen devam etmeyi(!)öğrendiler. Kimseyi sen niye paylaşım yapmadın, yardım etmedin vs gibi söylemler ile suçlamamak gerekiyor. Kimin ne yaptığını bilemeyiz. Çoğu kişi sosyal medyadan duyururken kimileri de sessiz sedasız halleder ve böyle hassas bir zamanda daha da gerilmeye ve sinirleri yıpratmaya mahâl vermemek gerekiyor.
Ülkemiz deprem bölgesi bir daha yaşamayalım demek ütopik bir şey olur.
Gelecek, teknoloji, galaksiler arası yolculuk her dönem farklı şekillerde yorumlanıyor.Az önce Detroit Become Human oyununu bitirdim. 2038 yılında geçen androidlerle insanların bir arada yaşadığı bir düzen anlatılmış. Oyun çıkalı 5 sene olduğu için günümüz teknolojisinin gideceği noktayı hayal etmek zor değil, çok ütopik gelmiyor. Vakıf romanında da Asimov gelecek zamanda geçen bir evren yaratmış . Asimov ,kitabı 1943 yılında yazdığı için onun geleceğe bakışının günümüz kurgularından çok farklı olduğunu görüyorum. Yaşadığı yıl kurgusunu sınırlandırmış ama o bugünkü teknolojiyi hayal edemese de onun kurguladığı uzay medeniyetleri ve galaksiler arası yolculuk anlayışı birçok bilimkurgu kitabı ve filminin atası olmuştur.
Çok ütopik ama belki ...
"Niçin kıza yarım, oğlana bütün miras?" diye sorabilecek erkekler üretmeliyiz. Bu bilinci elbet önce kadınlarda uyandırmalı. Niçin İslam'da bir erkek tanığa karşı iki kadın tanık?
Fakir Baykurt
Dinin elinden bir günle bu kadar kolay gidecekse zaten dinini doğru bir temelde kurmamışsındır. "Sembolleştirilen" bir dini yaşamak dinin özünden kopmaktır. Bu bayramla seyranla ilgili bir durum değil, senle veya kişiyle ilgili bir problemdir. "Bayram" sadece dini olgular için değil "ulusal" durumlar için de geçerli
Distopik düşünce tarzınız size ütopik gelebilir ama biz biliyoruz ki hepiniz aynı laham çukurunun özgün tarzlarısınız. Koyun postu altına gizlenmiş kurtlarsınız.
Merhabalar Efendim....!!
Öğlen oldu farkındayız... Müsait değildim geç geldik ama sağlam geldik, hiç merak etmeyin....! Dopdolu içeriğimizle sizlerleyiz... {Ç News}
Kahveler hazırsa, başlayalım...!
Öğrenci kardeşlerimizin haklı isyanına denk geldik..! Sınav haftası olduğu için kitap okuyamıyorlar ve bu bizi üzdü..! Bunun hakkında bir şeyler
İLHAN İREM'e veda...
Çocukluğumun en kaliteli sanatçısı, ruh deviniminde sesinde huzur bulduğum yegane insan. Sen zamanın ötesinde bir sanatçı, ütopik , sıra dışı ve ezber bozan sözleriyle birleşen özgün müziğin, bu topraklarda evrensel boyut kazanmış çok nadir şeylerden biriydin..
Işıklar içinde uyu...
En sevdiğim eseri olan yalnızlık konçertosunu paylaşmak istedim.
youtube.com/watch?v=1aUBb4S...
Karalama(Naçiz'Hane)
Kitaplar bizi gittikçe küçültmeli.
Öyle ki insan yok olmalı Varoluş' un denizinde. Öğrendikçe gelen mutsuzluğu hissetmiyor musun damarlarında?
Gittikçe yalnızlaşan dünyan...
Fütursuz sohbetlerde düşünmeyi tercih etmen...
Eski sinirlilik hallerinin gittikçe yok oluşu...
Ölüme karşı anlayış ve merhamet...
Meşrulaştırdığın susmalar...
Hâlâ anlamadın mı?
Kitaplar, eskiyen dünyanda kendine kurduğun ütopik başlangıçlar ülkesi...
Yasamanın yürütmenin ve yargının sana ait olduğu...
İstifamı istiyorum...
Çok ütopik düşünüyor ve kendi hayal dünyamda kendimi yaşatıyorum ve bazen de hayalimdekini yaşatmak için yaşayanı öldürüyorum
biliyorum fazla düşünmek bir hastalık değil
bekli ama bu düşünce hurdacılığı ise geçmiş olsun dostum düşüneyim derken sende düşler yığınında kayboldun ve benim gibiysen de gerçeklik yolunu nasıl bulacağını bilmiyorsun.
Seni bu hurdalığa ne getirdi bilmem ama ben yola hurdacı değil antikacı olmak için çıkmıştım anladım ki kendi düşüncelerime bile kıymet biçemiyor sadece biriktiriyorum. Gerçeklik düş ve düşünme arasındaki bu sersemlikle işimi icra ediyorum...
𝓔𝓵𝓲𝓯𝓮 𝓪𝓲𝓽...