Korkuyorum!
-Neden?
Beni çok üzeceksin!
O an bağırmak, sakın korkma demek istedim. Korkma, ben seni hiç üzmem... Diyemedim. Yaralarını görmüştüm çünkü. Belki de daha ilk günden yaralarımızla eşitlenmiştik birbirimize. Bizi birbirimize çeken benzer yaralar ağzımıza sıçacaktı. Herkes iyi bilir birbirlerinin en çok canını yakanlar birbirlerine denk insanlardır.
Sayfa 101Kitabı okudu
Ben üzmem insanları. İnsanlar hüzünlensin istemem. Zira hüzünlenen insan Allah’ı hatırlar..
"Korkuyorum!"
"Neden?"
"Beni çok üzeceksin!"
O an bağırmak, sakın korkma demek istedim. Korkma, ben seni hiç üzmem... Diyemedim. Yaralarını görmüştüm çünkü. Belki de daha ilk günden yaralarımızla eşitlenmiştik birbirimize. Bizi birbirimize çeken benzer yaralar ağzımıza sıçacaktı. Herkes iyi bilir birbirlerinin en çok canını yakanlar birbirine denk insanlardır. Acıyla ve yarayla denkleştiğin birine nasıl yalan söylersin?
Sayfa 101Kitabı okudu
“Oğlumu üzmeye devam edersen ben de seni üzerim.”
“Sen üzülme ben onu üzmem!” diye fısıldadı Serhad acı çeker gibi.
Leylim,
Mektubunla da başladın kırmağa beni. Vurmağa beni. Bi bakıma bu da gerekli. Biri gerek sana, provasız vurasın, kırasın diye. Beni seçtiğine iyi ettin. Katlanırım. Üzmem seni, yanıtlayıp çileden çıkarmam hiç değilse.
Keşke kendime aşık olabilsem ya.. Bence iyi anlaşırız. Hem kendimi de üzmem. Üzerime de gelmem. Hep anlayış gösteririm kendime... Kızarım filan ama sonra uzatmam affederim. Beni en iyi ben anlarım Sinan. Hem bir moğol atasözü ne diyor. Poyraz'ın Poyraz'dan başka dostu yoktur.
İyileşeyim... Artık kendimi üzmem! Ama ya hiç iyileşmezsem?
Sayfa 136
"Keşke kendime aşık olabilsem bence gayet iyi anlaşırız hem hiç üzmem kendimi üzerime de gelmem hep alttan alırım. Tamam arada bir kızarım ama sonra hiç uzatmam hemen affederim valla. Beni en iyi ben anlarım sinan. Hem bir moğol atasözü ne demiş biliyor musun? poyraz’ın poyrazdan başka dostu yoktur."
Korkuyorum!
-Neden?
Beni çok üzeceksin!
O an bağırmak, sakın korkma demek istedim. Korkma, ben seni hiç üzmem. Diyemedim! Yaralarını görmüştüm çünkü.. Belki de daha ilk günden yaralarımızla eşitlenmiştik birbirimize. Bizi birbirimize çeken benzer yaralar ağzımıza sıçacaktı. Herkes iyi bilir birbirlerinin en çok canını yakanlar birbirlerine denk insanlardır..
Bu kadınları da mutlu etmek mümkün değil canım.
Aslında bana kalsa hiçbirinden ayrılmayacağım. Hepsini seviyorum ben. Hepsinin gönlümde ayrı bir yeri var. Birbirlerini kıskanmasalar, ben hiçbirini üzmem de, olmuyor işte ..
Sayfa 267 - doğan kitapKitabı okudu
