Dokunulmasa da, görülmese de;
Kalpte yer verilir bazısına,
Nedensiz...
Sen; aklım ve kalbim arasında kalan,
En güzel çaresizliğimsin.
Gerçi aklıma bile gelmiyorsun artık.
O kadar kalbimdesin ki...
Gözlerinin kahvesinden koy ömrüme,
Kırk yılın hatırına "SEN" kalayım.
"Sevmek" ne uzun kelime...
Şimdi açsam pencereyi beklesem.
Sen gelsen, olmaz ya hani geliversen.
Hiçbir şey sormasan,
Hiçbir şey söylemesen,
Sussan,
Sussam,
Sussak...
Susuşların anlattıklarını dinlesek.
Cemal Süreya
Herkese gunaydın bana iyi geceler, uzun uzun rüyalara hayallerle dolu..
kuşluk vakti güncesi
soğuk ve karanlık kuşluk vakti başlangıcı sayılır bu ötüşlerin ardından gelen...
esnerken esnerken, yerli yersiz düşünceler yine yeniden nasıl hücum eder diye düşünürken, bir Madagakar Sirki olasılığı kendine getirir insanı...
sonra bu yazılanları, bir gün, bir vakit, bir an tekrar okusan da, aynı değildir hiçbir şey; o yüzden ki "yazmak" zamanın en saf tanığıdır insan olanın yalancı zihnine arada bir "cee" yapan...
uzun uzun kurulan cümleler, evdeki çekmeceler ve iki kedinin mis kokulu kumu misali...
uyku, yeniden biraz uyku...
Her şeye iyi gelecek...
İnsan ne zaman yeterince yaşamış olur? Karış karış toprağı kısacık ömründe gezebildiğinde mi, dünyadaki tüm yemişlerinin tadına varıp, tüm insanlarla konuşabildiğinde mi?
Çok okuduğunda mı, çok gezdiğinde mi? Uzun yıllar yaşayıp etleri pörsüdüğünde mi? Aslında hiçbir insan yeterince yaşamış olmaz çünkü her zaman daha fazlasını yaşayabilme şansı vardır.
"Çok konuşmayan insanların,
Sustukları uzun cümleleri varmış,
Büyüyünce anladım.."
Ömür Hanım ✍️
Ve sen, kendi içine giden o uzun yolculuğa ne zaman başlayacaksın?
Yorulduğumuzda uzun zaman önce fethettiğimiz fikirlerin saldırısına uğrarız.
Sanki mor küçük beyaz puantiyeli askılı elbisemle beyaz uzun kollu badi giyip saçımı topuz yapıp sim dökmüşüm.
Sana tutunmadım çünkü geri döneceğini sandım
Sandım ki sana uzun süre tutunursam
Seni yine görürüm
uçmanın uzun düşüyle şarkılar söylüyorum.
benim adım maviye yakışır, senin adın
uzaklara…
İlhan Sami Çomak
o yağmurun ıslattığı gözler,
elvadanın yağmurundan ıslanmış gözler
uzun zaman baktım o gözlere,o aklımı kurcalayan gözlere
fakat deniz onları boğdu,pişmanlığın suyunda...
