Temiz ismini hiç kirletmeyen insanlar ne güzel.
Kendini ilgilendirmeyen işlere bulaşmamış, kimseyi çekiştirmemiş, kimsenin kendinden bir kötülük görmediği pırıl pırıl mü'minler. Zaten insanın cismi midir yaşayan yoksa ismi mi? İsimler yaşar. Ölmeyen isimdir, cisim değil.
Cisim ölür, ten ölür, güzel yüzler, uzun kirpikler, yay gibi kaşlar dökülür, toprak olur. Ama insan ismiyle daima anılır. Ya iyi ya da kötü. Bu yüzden asırlar sonra bile nicelerini anar dururuz.
Ardında temiz bir isim bırak. İnsanlar seni hayırlı ansınlar. Kötülükle değil.