Vahdet-i Vücut!
Yunus'un şiirlerinde derinlikle işlenir. îşte bunlardan birkaç örnek:
Kuru idik yaş olduk,
ayak idik baş olduk
Havalandık kuş olduk,
uçtuk elhamdülillah
Beri gel barışalım,
yâd isen bilişelim
Atımız. eğedendi,
“… “Varoluşun Birliği” (Vahdet-i Vücûd) ile bağlantılı olarak yukarıda söylediklerimizden çıkan sonuç şudur ki Varoluş bizzat kendi “birliğinde” külli tezahür tarzlarına tekabül eden sınırı belirsiz dereceler çokluğu barındırır (ki külli tezahür temel olarak Varoluş’un kendisi ile aynı şeydir); ve bu Varoluş’un bütün sahasında tasavvur edilen
Mustafa Kemal Siirt’i teftişe çıktı.
Alphonse Daudet’nin Sapho adlı romanını bitiren Mustafa Kemal yanına yeni bir kitap aldı: Allah’ı İnkâr Mümkün müdür?
Yazarı; vahdeti vücuda inanan, İttihad-ı İslam ve Hikmet-i Ceride-i İslamiye adlı dergiyi çıkaran Osmanlı’nın önemli modernist din bilginlerinden –kimilerine göre İttihatçıların 1914’te öldürdüğü– Şehberderzade Filibeli Ahmet Hilmi’ydi.
Mustafa Kemal kitabı üç günde bitirdi.
3 Aralık tarihli günlüğüne bu kitabın özetini yaptı. Düşüncelerini belirtti. İlim ve fen yolundan yürüyenlerin makbul olduğunu yazdı. İmam Gazali, İbn-i Rüşd, İbn-i Sina hakkındaki düşüncelerini açıkladı.
Düşünebiliyor musunuz:
Cepheden cepheye koşan Mustafa Kemal salt savaş stratejisine kafa yormuyor. Batılı uzmanların bile en önemli savaş stratejisi dehası olarak kabul ettikleri Mustafa Kemal sadece savaş kitabı okumuyor; yazmıyor.
Hayatı kavramaya çalışıyor.
Düşünüyor.
Soruyor.
Arıyor.
Ve bunu, kanın oluk oluk aktığı cephedeki çadırı içinde yapıyor.
Mustafa Kemal’i “Atatürk” yapan bu süreçtir işte.
Behlül-i Dana
➡️Hârun; “Amellerimizin durumu nicedir?” diye sordu.
➡️Behlül; “Allah ancak takvâ sahiplerinden kabul eder.” (El-Mâide, 27)
âyetini okuyarak cevap verdi.
➡️Hârun Reşid; "Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem-’e akrabalığımıza ne dersin (Bunun âhirette bana faydası olmaz mı)?” diye sordu.
➡️Behlül; " Sûr’a üflendiği zaman artık