Vay anam vay!
Ben böyle roman okumadım kardaş. Böylesine güzel betimlemeylen, bu kadar güzel içine alan cümleleriylen hikâyesini yaşattıran, hissettirebilen bir roman okumadım. Hele romanı bitirdikten sonra yüzümü yudum da öyle kendime geldim, birçok sayfasında duygularımlan yaşadım da okudum işte. İpil ipil ışık gibi parlıyor kitabın cümleleri,
Edmond iyi çocuktu ama fena bir kusuru vardı. İnsanlara fazla güveniyordu. Sırf seviyor diye onları tanıdığını zannediyordu. Eğer geriye dönüp söyleyebilsem söylerdim. Edmond derdim, her ihanet sevgiyle başlar.
2021 için 21 kitap önerisi
youtu.be/dVt15CdgsNI
Uzun süreler boyunca çok satanlarda kalmasına şaşmamak gerek. Öyle sayfa çevire çevire okuduysanız çok hata yapmışsınızdır demektir. Okurken önümde bilgisayar neresini dediyse ne önerdiyse şöyle ufak ufak göz atarak okudum. Öyle okunması gereken bir kitaptı. Yalan yok bazı yerlerde bunaldım ama ne diyebiliriz ki insan gerçeklerin yüzüne vurulmasını sevmez. Benim bunaltım oradan gelmekteydi... Bazı şeyler için geç kaldığım hissini fark etmek üzdü beni. Olsun yine de hiçbir zaman bunun farkına varmamak daha da üzücü bir durum olurdu. Şöyle bir üstümdeki tozları atmamı sağlayan beni kabuğumdan çıkmaya zorlayan bir kitap oldu. İyi ki de okumuşum diyorum.
Kitap içeriği hakkında fazla bir bilgiye girmedim bu sefer. Kısaca her alana yani, müzikten edebiyata, seyahattan incelemelere her şeyi ele alan bir kitap. İlber Ortaylı gibi bir insanın hayat tecrübesinden bence herkesin yararlanması gerek. Ayrıca okurken "Buna da mı el atmış..." gibi bir cümle de kurmanızı sağlayıp gençliğinden itibaren "Vay be!" deyip kapatacağınız bir kitap olacak.