Biz, çığlıklarımıza sağır bir dünyanın çocuklarıydık ve hep öyle kalacağız...
Sayfa 257Kitabı okudu
Sonsuza dek böyle kalalım, bir camda bir erkek silueti, karşı camda bir kadın silueti olarak... Aramızda donmuş ayak sesleri yankılanan gölgeler, gelip geçen insanlığın gölgeleri... Mırıldanılan dualar, sırlar [...] aramızdan geçecek... Bazı günler havayı gerçekten [...] buhur kokuları saracak. Kimi zaman, bir heykelin silueti iki yana dualar serpecek... Ve biz, güneş vurduğunda renklenen, gece çöktüğünde çizgilerle dolan camlar olarak, hep aynı kalacağız... Yüzyıllar ilişmeyecek cam sessizliğimize - dışarıda uygarlıklar gelip geçecek, devrimler patlayacak, şenlikler kaynayacak, huzurlu kalabalıklar günlük hayatlarında koşturacak... Ve biz, gerçekdışı aşkım, hep aynı gereksiz tavırda inat edeceğiz, hep aynı sahte hayatı süreceğiz, hep aynı [...]
Sayfa 417Kitabı okudu
"Bize yüzde yüz uyan bir eş yoktur. Belki yüzde yetmiş ya da seksen. Ve karşılarındakı insanı yüzde yirmi ila otuz tamamlayan insanlar hep olacaktır. Ancak soru șu: Buna rağmen kararımıza sadık mı kalacağız yoksa onu her yeni meydan okumada bozup arayıșımıza devam mı edeceğiz?"
Sayfa 377Kitabı okudu
Ve senin yerini başkası alacak benim yerimi de bir başkası,biz hep birilerinin hayatındaki fazlalık olarak kalacağız.
Sen Ve Ben
Dostum,
Sen ve ben
Hayata hep yaban kalacağız.
Birimiz diğerine
Ve her birimiz kendisine.
Senin konuşacağın
Ve benim seni dinleyeceğim güne değin.
Sesini sesim sanarak.
Ve karşında durduğum güne değin.
Bir aynanın karşısında duruyormuşçasına.
Halil Cibran
Geçmişte değilim, bugündeyim. Bir zamanların o oğlan çocuğuyum şimdi. Hep o çocuk olarak kalacağım, hepimiz daima, vaktiyle olduğumuz ve günün birinde olacağımız çocuklar, yetişkinler, yaşlılar olarak kalacağız.
Kolay olmayacağı başından beri belliydi! İlk insan ve ilk Peygambersin ama bir oğlun bir oğlunu öldürüyor. Nuh aleyhisselam’sın ama eşin ve çocuğun iman etmiyor. İbrahim aleyhisselam’sın ama ateşe atılıyorsun. İsmail aleyhisselam’sın ama bıçak boynuna dayanıyor. Yakup aleyhisselam’sın ama çocuğunun hasretiyle yaşıyorsun. Yusuf aleyhisselam’sın ama
"insanın eşi, dostundan çok farklı bir şeydir" diye izahatta bulunuyorum. "onunla evliyim ve iyi geçinmek zorundayım. Ayrıca onu seviyorum. Ama sen ve ben dostuz, hep dost kalacağız. Sana anlatacağım bir sürü şeyi ona asla anlatmayacağım. Korkma" deyip onu okşuyorum.
"sen ve ben, bongo"
Sayfa 46Kitabı okudu
