Yanımda olmanı öyle çok istiyorum ki, çünkü inan yalnızlık ya da sensizlik adını ne koyarsan koy, haddinden fazla zor geliyor bana! Hep kendimle savaşıyorum ve hep kendime yeniliyorum. Acayip bir durum işte, bir insan hem yenen hem de mağlup olan tarafta nasıl olabilir? Oluyor işte!...
Söz konusu yokluğun olunca her türlü olumsuzluk gerçekleşiyor...
15 öykülük kitabım olan Münzevi'nin ilk öyküsü.
Kalamış
Münir Nurettin Selçuk’un aziz hatırasına…
Kalbim ömrünü nihayete vardıracak kadar huzursuz bir halde atarken ve ay göz alıcı parlaklığıyla karanlık ruhları aydınlatırken taşlı sokakta yürüdüm. Topuklardan gelen tıkırtılar, cırcır böceklerinin sesleriyle raks ediyordu. Perdesi örtük evlerden yayılan sarı sıcak renkler, kurumaya yüz
#omerhayyam
bir sır daha var, çözdüklerimizden başka!
bir ışık daha var, bu ışıklardan başka.
hiçbir yaptığınla yetinme, geç öteye:
bir şey daha var bütün yaptıklarından başka
niceleri geldi , neler istediler,
sonunda dunyayi bırakip gittiler.
sen hic gitmeyecek gibisin, degil mi?
o gidenler de hep senin gibiydiler..
geçmis günü beyhude yere yâd etme,
bir
Mesela sarhoş olduğunda bana mesaj at.. En savunmasız olduğun anda aklında ben olayım ve benden güç al, tekrar yürü.. Evet yapabilirsin inan yeniden koşmak hiç zor değil.. Sabahın köründe kabus gördüğünde beni ara.. Sana sarılmak için koşarak geleceğim.. Kapıma gel mesela elinde bir çiçek veya hediye olmasın ve sana neden diye sorduğumda sadece beni görmek istediğin için geldiğini söyle.. Elimi tut, burnumu öp.. Sokağın ortasında dans et benimle.. Beni ne kadar çok sevdiğini söyle ve gözlerimin içine bakarak bunu tekrarla.. Bana bir mektup yaz.. Bana bir şarkı söyle.. Bana sarıl lütfen.. Sadece kalbinin içinde benim için çalan melodiyi dinlemek istiyorum..
Selim'in Günseli'ye Veda Mektubu...
.
Günseli son günlerde öyle bir durumdayım ki bir iki dakika bile aklımı toparlayıp düşünemiyorum sevgilim şeytan bilir nelere takılıyorum neler düşünüyorum günlerdir yatıyorum hastalıktan mı bilmiyorum şimdi biraz düşünebileceğimi hissediyorum ve uzun süredir aklımda yüzen belirsiz bir cismi aydınlatmaya karar verdim evet aklım gene karışmadan
Sayfa: 531 - 537Kitabı okudu
"Küçüğe acıyıp acımadığımı sordun, değil mi? Cevabım, artık acımıyorum, olacak. Çünkü bu zor gelse de, cezalandırıldığı andan itibaren içi rahatlamıştır. Asıl dün mutsuzdu, zavallı atı kırıp ocağa attıktan sonra evdeki herkes onu ararken, her an, her dakika bulunacağı korkusuyla yaşıyordu. Korku cezadan çok daha beterdir, çünkü ceza
