Hollandalıların Endonezya'daki emperyal davranışı:
1815'te yapılan Viyana Kongresi'yle Doğu Asya Adaları'nın egemenliği yeniden Hollanda'ya bırakıldı. Hollanda, bölgenin tarım potansiyelinden yararlanmak amacıyla, "Kültür Sistemi" adı verilen bir tarım sistemi kurdu. Bu sisteme göre; "Devlet toprağın beşte birinin sahibi oldu. Yerliler emeklerinin altıda birini devlete vermek zorunda bırakıldılar". Sistem kısmi bir köleliğe tekabül ediyordu.
Alemdar'ın yok edilmesi üzerine zorbalar, azgınlıklarını son haddine getirdiler. Irtica, kesin şekilde zafer kazandı. Devletin hayatının bahis konusu olduğu ıslahat, bu defa 18 yıl gecikti. Napoleon devrinin ve Fransız Ihtilali savaşlarının son bulduğu, Viyana Kongresi ile yeni bir düzenin kurulduğu Avrupa, buharın sanayie tatbikiyle, Türkiye ile arasındaki mesafeyi bir daha kapatılmasına imkan olmayacak derecede açtı.
Almanya Tarihi
1815 Viyana Kongresi'nden I. Dünya Savaşı'nın sonuna, Alman İmparatorluğu'nun 1918'deki çöküşüne dek geçen yıllar, hem Almanya'da hem de genel olarak Avrupa'da temel değişikliklere sahne olmuştur.
Sayfa 109 - Boğaziçi Üniversitesi YayınlarıKitabı okudu
Almanya Tarihi
1816-17'deki '' açlık yılları ''ndan 1820'lerin buhranına dek görülen tarımsal krizlere rağmen, politik ilgisizlik Viyana Kongresi'nden sonraki yaklaşık on yıllık bir süre boyunca yaşanan baskıcı koşullara hakim göründü.
Sayfa 111 - Boğaziçi Üniversitesi YayınlarıKitabı okudu
Süleyman Şah'ın ölümünden sonraki üç yüzyıl içinde, onun onuncu halefi olan Kanuni Sultan Süleyman, Adriyatik kıyılarındaki Arnavutluk'tan İran İmparatorluğu sınırlarına ve Mısır'dan Kafkasya'ya dek uzanan koskoca bir imparatorluğu adalet ve dirayetle yönetmeye başlamıştı bile. Macaristan ve Kırım O'na bağlı prensliklerdi.
Fransa-Osmanlı ittifakı Napolyon düştükten sonra da etkisini gösteriyor. 1815’te, Viyana’da Viyana Kongresi toplanıyor ya, büyük devletler Napolyon’u bertaraf etmişler, aralarında bir güvenlik sistemi kurmak istiyorlar; BM’nin ilk taslağıdır bu; yani herhangi bir yerde Fransa bir kargaşa çıkarırsa bastıracaklar. O toplantıda Rusya çok kuvvetli, Napolyon’a karşı büyük zafer kazanmış. Napolyon, Mısır’da bize karşı savaştığı için Fransa diyor ki, “Türkler de Napolyon’a karşı savaşmışlardır, bu kongrede temsil edilmeleri lâzım.” Fransız dışişleri bakanı Talleyrand öneriyor bunu. Rusya ona karşı, “Türkiye Müslüman memlekettir, Ortodoks Hıristiyanları eziyor,” iddiasıyla karşı çıkıyor. Görüyorsunuz, 1815’te de Fransa bizi ittifaka almak için gayret göstermiştir. Tanzimat devrinde de tanzimatçıların örnek aldığı kanun rejimi Fransız rejimidir. Batılılaşma tarihimizde Fransa daima örnek alınmıştır. II. Meşrutiyet’te Garpçılara örnek yine Fransa’dır.
Sayfa 287Kitabı okudu
