vuslat arslan
@vusit
78 okur puanı
Ağustos 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Onlara hayat verdi bir kere; daha ne zarar verecek.
Sayfa 21Kitabı okudu
Beni rahatsız eden şey onun bu ermiş tavrı ve varoluşundan duyduğu hoşnutluk.
Sayfa 49Kitabı okudu
Sessizlik gibi bir ses mi, dedim. Pek çok sessizliğin bir araya gelmesinden oluşan bulanık bir ses…
Sayfa 53Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Aslında ne adi bir duygudur ne aşağılık bir davranıştır başkalarının durumuna sahtekarca üzülüp de kendi haline şükretmek… Gizliden gizliye duyulan ne mahrem ne bencil ne utanmaz ne iğrenç bir hazdır bu anlatamam size. Ama ben de böyle bencil ve bu kadar aşağılık olabilirim bazen.
Sayfa 61Kitabı okudu
Türk milletine bu düşmanlarından intikamlarının en tatlısını, en seçkinini, en incesini almak nasip olmuştur. Onların gözü önünde günlerce, haftalarca, aylarca, eşsiz zaferin coşkun şenliklerini yapmıştır.
Sayfa 281Kitabı okudu
Zafer müjdesi bir İstanbul göklerinde harikulade bir hava hadisesi gibiydi. Bu hadise yeni bir dünyanın başladığına mı, yoksa eski bir dünyanın bitmek üzere olduğuna mu alametti?
Sayfa 270Kitabı okudu
Büyük felaketler gibi, büyük saadetlere de güç inanılır ve güç alışılır. Sevincin fazlası bir çeşit ıstıraptır. Onun içindir ki, İstanbul sokaklarında gözlerinden tatlı yaşlar akan insanlara rastlanıyor.
Cehalet bitti şükür! Bilgiyle bilgisizlik arasındaki o anlamsız ayrım kalktı! Artık herkes her şeyi biliyor. Artık herkes kendini şehvetle seviyor. Kaldıysa bir huzursuzluk, o da bilmeyenlerin bilenleri küçümsemesinden başka bir şey değil! Herkes bilgi zehirlenmesinden ölecek! İki söz arasından kir-çapak, aksırık-tıksırık, toz-pas gibi sesler duyulsa da, herkesin siyasetten iklime, aşktan ölüme, hukuktan petrole, karıncalardan kutuplara… büyük düşünceleri var! Hatta şiir, müzik, resim… bilmek ne, hepsine kendi yüksek seviyelerinden sözler, sesler, renkler ekliyorlar. Öyle yüce gönüllü ki herkes, kimse dehasını esirgemiyor.
Sayfa 60Kitabı okudu
Herkes birbirine bakarak kendi mutsuzluğunu seviyordu. Evlerden bir ‘bulantı cenazesi’ olarak çıkanlar, iki başlı bir korkuyla evlerine koşuyorlardı.
Sayfa 49Kitabı okudu
Öyle bir can sıkıntısı ki, insana anlamsızlık duygusunu bir yaşama belirtisi olarak sevdiriyor.
Sayfa 46Kitabı okudu
Bu hayat, kendi kazandığı paranın, başkalarının kaybettiği para olduğunu görmeyi reddeden bir iradenin belirlediği değer seline kapılıp giden bu dünyada tutunduğum tehlikesiz bir kaya.
Sayfa 123Kitabı okudu
Bilsin istemişim. Çocukları korumak için onlara anlatmadığımız her şeyin onlar için tehlike olduğunu bilsin. Korurken korunmasız bıraktığımız çocuklardan çok ama çok farklı büyüsün.
Sayfa 81Kitabı okudu
Umarım çok fazla yaşamam, bu felaket olur.
Geçmişteki ve şimdiki zamandaki her bir eylemi inceleyip kendi kendini hırpalamak sapıklık, kibirlilik. Sen o kadar önemli değilsin ki.
Sayfa 78Kitabı okudu
Aslında ülkesinin insanlarına özgü dirençli bir kişiliği vardı: Depremlere, su baskınlarına, arada bir yükselen tsunamilere ve siyasi çalkantılara alışıktı o; makul bir süre içinde herhangi bir felaket baş göstermezse kaygıya kapılırdı.