Akhilleus, Patroklos’un cesedini yakmaya çalıştığında alevlerin cılız olması onu üzmüş, o da rüzgârlara dua etmişti rüzgâr çıksın diye. İris de bu isteği alıp Zephyros’a götürmüştü.
Hayatım boyunca şiddetli bir arzu ve ateşli bir özlemle yanan bir aşkı hiç böyle bir saflık içinde görmemiş, hatta böyle bir saflık içinde ne düşünmüş, ne de düşlemiştim.
Sayfa 15 - iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
Eşit olmadığımızı, olamayacağımızı çok iyi biliyorum, ancak saygı görmek adına alt tabaka insanlarından kendini uzak tutmak gerektiğine inanan kişi, yenilgiden korktuğu için düşmandan saklanan bir korkak kadar eleştiriyi hak eder.
"Ben onlar için hiçbir şey değilim... Hiçbir şey değildim... Senelerden beri aynı evde beraber yaşadık... Bu adam kimdir diye merak etmediler... Şimdi çekip gideceğimden korkuyorlar..."