Xəyalə Ağayeva
@xeyalleyy
"Le vent se leve, Il faut tenter de vivre."
ADPU
18 Mart 2003
178 okur puanı
Aralık 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Qadın gözləri sözlərdən daha çox şey ifadə edir.
Sayfa 119Kitabı okuyor
İkimizde susuyorduk. Kalplerimiz çok yorulmuştu.
Sayfa 98Kitabı okudu
"...Başımdan ne geçerse geçsin, inan ki son düşüncem, son niyazım sana ait olacaktır!"
Sayfa 54Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ağaçlar arasında bir ağaç, hayvanlar arasında bir kedi olsaydım, bu yaşamın bir anlamı olurdu, daha doğrusu bu sorunun hiç anlamı olmazdı, çünkü dünyadan bir parça olurdum. Bu dünya olurdum, oysa şimdi tüm yakınlık gereksinimimle onun karşısındayım.
Sayfa 58Kitabı okuyor
Beni çevreleyen, bana çarpan ya da beni götüren bu dünyada, bu kaostan, bu her şeyin başı rastlantıdan başka, kargaşadan doğan bu tanrısal denklikten başka her şeyi çürütebilirim.
Sayfa 58Kitabı okuyor
Kendi kendime de dünyaya da yabancıyım, yardım umabileceğim tek şey de bir şeyi kesinlemeye yeltenir yeltenmez kendi kendini yadsıyan bir düşünce.
Sayfa 31Kitabı okuyor
Benim olan bu yürek bile hep tanımlanmaz kalacak benim için. Varoluşum konusunda vardığım bu kesinlikle, bu güvene verdiğim öz arasındakı çukur hiç bir zaman dolmayacak. Kendi kendime yabancı kalacağım hep...
Sayfa 29Kitabı okuyor
Derin duygular da büyük yapıtlar gibi bilinçli olarak söylediklerinden daha fazla anlam taşır her zaman.
yaşama nedeni denilen şey, aynı zamanda çok güzel bir ölme nedenidir de.
Sayfa 16Kitabı okuyor
"Ben garip bir kadınım... Benimle ahbaplık etmek isterseniz birçok şeylere tahammüle mecbur kalacaksınız... Çok manasız kaprislerim, birbirine uymaz saatlerim vardır... Hülasa arkadaş olduğum kimseler için pek müziç ve anlaşılmaz bir mahlukum..."
Askerlik rütbe,elbise degil,ruhtur
Acaba kendisinde henüz farkina varmadigi bir hastalik mi vardi? Zaman zaman çok eski çaglari hatirlar gibi olmasi, içinde o zaman yasamis oldugu hakkinda garip duygular belirmesi, bunlari hatirlarken anlatilmaz ve anlasilmaz bir aci ile çildiracak hale gelmesi hastaliktan baska ne olabilirdi?
Gönlündekiler kesfolunca içine kapanmis ve esas tabiati haline gelen hüzne dönmüşdü
... bu "herkes”ten igreniyor, "herkes tarafindan” kabul olunan
düsüncelere tahammül edemiyordu.
Düşünüyordum: Gidersem istikbalimi kaybedecektim, fakat durursam aklımı... Yalnız kaldığım günlerde benim yegâne dostum olan aklımı... Her şeyden fazla sevip beğendiğim akılcağızımı!
Sayfa 119Kitabı okudu
