Yaa, öyle işte Osman. Bitmez sandığımız bir aşkın daha nihayet dibini sıyırmış bulunmaktayız. İnsan, işlerin bu noktaya geleceğini teoride hep biliyor da pratikte bir türlü kabullenmek istemiyor. Herkes söylerken içinden “He he” deyip geçiyor. Yeri geliyor çeşitli laf ebelikleriyle kendini bile geçiştiriyor. Bazı şeyler gerçekten de yaşamadan öğrenilmiyor Osman.
Belki de birçoğumuz böyle..
İletişim de geldiğim son nokta..
-Aynen öyle..
-öyle işte..
-Yaa
-Haklısın..
-Olabilir..
Yaa, öyle işte Osman. Bitmez sandığımız bir aşkın daha nihayet dibini sıyırmış bulunmaktayız.
Anılar Beşiği Antalya ~ Mahmut Sami KAYA
"Çocukken ömrümü hep bu evde geçireceğimi düşünür, belki onlarca yıl sonra çocuklarıma kendi zamanlarımı göstermek için evin belli yerlerine, duvara, eşyalara ufak izler, notlar, tarihler yazardım. Ancak o tarihler de duvarlar gibi tarih oldu şimdi. Biz de bir gün öyle olacağız işte. İnsanlar bir süre arkamızdan "Yaa evet öyle biri vardı" diyecek sonra onlar da unutacak, sonra onlar da unutulacak. Medeniyetin yanı başında hâlâ sapasağlam ayakta olmasına rağmen daha yeni yeni keşfedilen bazı eserlerin, hatta eski şehirlerin nasıl bunca zaman burnumuzun dibinde gizli kaldıklarını şimdi daha iyi anlıyorum. Günlük ihtiyaçlar, uğraşlar diğer meselelere uzun vadede bir buldozer gibi saldırıyor. Ayrıca biliyorum ki yeniden keşfedilen o eserler bir yana bizi keşfeden ise belki hiç olmayacak şayet biz de öncekiler gibi ardımızda eserler bırakmaz isek..."
Sayfa 156 - Kepez Belediyesi Kültür YayınlarıKitabı okudu
Okuyuuuunnnn!!
"Ama değişmeyen tek şey yoksulluk."
Ödüllü eserleri takip eder misiniz ? Ben belli başlı ödülleri almış eserleri bilhassa ederim. Belli başlı derken , benim için feminizmin güçlü kalemlerinden biri olan 
Duygu Asena yı anmak için 2007 yılından beri yapılanınki bunların başında yer alıyor. İşte bu ödülü en son kazanan 
Cüret belli olur olmaz okuma listeme alındı ki iyi ki okumuşum dediklerimin en başında biri oluverdi.
Cezran senin hayatını ,nasıl Gül olduğunu okurken öyle içim acıdı ki empati yapmaktan kaçındım itiraf ediyorum. Nefesimin daraldığı , çok sıcak mı oldu deyip camı açtığım anlar oldu. Sevgili yazarımız 
Neslihan Önderoğlu nun kaleminin etkileyiciliğine öylesine hayran kaldım tüm eserleri hemen okuma listesine alındı!!
Babası tarafından para karşılığı çocuk yaşta engelli çocuk bakmak için satılan ve gittiği evde hapis hayatı yaşayan Cezran senin kalbin o kadar yüce ki aslında. O baktığın Oğuz'u ailesinden bile daha çok sahiplenmen.. Ve her ikisine de sahip çıkan Resul. Dünyada iyi insanlar da varmış ya dedirttiniz.
Ama sonu böyle olmamalıydı offf yaa diyeceğiniz , boğazınıza yumrunun oturduğunu hissedeceğiniz kitabı okumadan önce mental olarak kendinizi hazırlayın diyoruuuummm . Şiddetle okuyun , okutun !!
39’luk Esmerim
(Müzik sesleri yine tüm apartmana yayılmış.)
-Geldim bekle!
-Benim ben!
(Kapı açılır.)
-Biliyoruz herhalde “benim ben” diyor ya, geç hadi hocam bey.
-Bütün gün bu anı bekliyorum.
-Hm. Hangi anı?
-Evime geldiğim anı yavrum?
-Bak sen. Gelişme kaydedilmiş Tolga Bey? Evimler falan filan.
-Ee bebeğim öyle davran, evinde hisset kendini, yoksa uyurken
"Niye 'idi' diyorsunuz?"
"Cumhuriyeti kurunca ulus devlete dönüştük. Bu mozaik, haliyle Müslüman Türklerin lehine bozuldu. Sizler gibi, biz de kendi dinimizi ve ırkımızı birinci sınıf kabul ettik."
"İnsanlarda mutlaka milli bilinç olmalı."
"Elbette ama milliyetçilik abartılırsa işte bugün olanlar olur. Allah'tan biz ulus devlete dönüşürken, başka dinlere olan hoşgörümüzden taviz vermedik."
"Yaa, öyle mi?"
