Abattıkları kadar varmış
Kitap resmen aktı gitti.
Booktok' ta çok gördüğüm için almıştım ama abarttıklarını düşünmüştüm. Bu yüzden beklentimin üzerindeydi.
Dili çok akıcı ve yazı boyutu da büyüktü. Bir kaç saat içinde bitti. Tahmin edebildiğim yerler vardı ama sonuna doğru ters köşeler çoğunluktaydı.
Milli, işten atılmış, bir süredir arabasında yaşayan ve iş arayan bir kadın. Nina Winchester' ın evine hizmetçi aradığı bir görüşmeye katılıyor. Nina onu evlerine hizmetçi olarak alıyor. Yemek, temizlik ve kızları Cecelia'ya bakmak onun görevi. Tavan arasındaki rahatsız bir yatak, bir dolap, bir buz dolabı ve pencerenin olduğu odada kalıyor. Ama onun için her yer arabasından daha rahattır.
Üstelik odanın kapısı yalnızca dışarıdan kilitleniyor.
Ve bi de Andrew var. Nina'nın yakışıklı kocası. Eh, Millie de bazen kendini Nina'nın yerinde hayal etmekten geri duramıyor. Aynı zamanda Nina'nın tuhaf yalanları ve dağınıklığıyla uğraşıyor.
Elinizden bırakamayacağınız, ters köşelerle dolu, ve sonunda, her şey açığa kavuştuğunda size "oh be" dedirten bir kitap.
5 üzerinden :
Hizmetçi 
Freida McFadden
7.43: Muhakeme sandalyesine oturur. Sarmaşıkların arasındaki delikten sokağı izler, gövdesi öne eğik, elleri dizlerindedir. Sandalyesinden fırlayıp parmağını tombala oynar gibi havaya kaldırarak Çok çilli! diye haykırabilir yoldan geçen birine. Fazla asyalı! Fazla kel! Pantolonu kısa! Aptal ayakkabılı! Fazla toka takmış! İnce dudaklı! Takımı fazla mor! Sivri burunlu! Yamuk suratlı! Fırlak dizli!
Bazen hakaretleri komşularının bahçelerine yönelir. Çalıları budayın! Fazla çiçek! Posta kutusu yamuk!
Ve ya kuşlara. Fazla ötüyor! Bacakları çok kısa! Sözcükler odanın duvarlarına çarparak yankılanır, sesi giderek yükselir, sonunda hiçbir zaman istediği etkiyi elde edemediğini hissettiren, her şeyi kapsayan tek bir hakarete dönüşür: İnsanlık lanetli!
Biz çok zenginiz ve
dünyada geri kalanlar yoksul, biz onlara
yalnızca aldırmadığımız için mi? Söylentiler
duydum; dünya açlıktan ölüyormuş, fakat biz iyi
besleniyoruz. Dünyanın ağır şartlarda çalıştığı ve bizim eğlendiğimiz doğru mu? Bu yüzden mi
bizden bu kadar nefret ediyorlar? Nefret
konusunda da bir zamanlar, yıllar önce,
söylentiler duymuştum. Niçin biliyor musun?
Ben bilmiyorum, bu kesin! Belki kitaplar bizi
yarım da olsa mağaralarımızdan çıkartabilirler.
Belki bizi, aynı çılgın yanılgılara, hatalara
düşmekten alıkoyabilirler. Ben senin oturma
odandaki aptal piçlerin bu konu hakkında
konuştuklarını duymadım. Tanrım, Millie
anlamıyor musun? Günde bir saat, iki saat, bu
kitaplarla ve belki...”
Her saat gökyüzünde bu kadar lanet
olası şey! Yaşamımızın her bir saniyesinde nasıl da kalkıyor bu bombardıman uçakları! Niçin hiç kimse bu konuda konuşmak istemiyor? 1960’tan beri iki atom savaşı başlattık ve ikisini de kazandık. Yurdumuzda çok eğlenerek dünyayı unuttuğumuz için mi yoksa? Biz çok zenginiz ve dünyada geri kalanlar yoksul, biz onlara yalnızca aldırmadığımız için mi? Söylentiler duydum; dünya açlıktan ölüyormuş, fakat biz iyi besleniyoruz. Dünyanın ağır şartlarda çalıştığı ve bizim eğlendiğimiz doğru mu? Bu yüzden mi bizden bu kadar nefret ediyorlar? Nefret konusunda da bir zamanlar, yıllar önce, söylentiler
duymuştum. Niçin biliyor musun? Ben bilmiyorum, bu kesin! Belki kitaplar bizi yarım da olsa mağaralarımızdan çıkartabilirler. Belki bizi, aynı çılgın yanılgılara, hatalara düşmekten alıkoyabilirler. Ben senin oturma odandaki aptal piçlerin bu konu hakkında konuştuklarını duymadım. Tanrım, Millie anlamıyor musun? Günde bir saat, iki saat, bu kitaplarla ve belki...”
İthaki YayınlarıKitabı okudu
“Çocukları kız mı olurdu acaba? Bazen bir kız çocukları olduğunu hayal etme izni verirdi kendine. Peki ona ne derdi? Ne söylerdi? Baban öldü. Bir çocuğa, çocuğunuza hayatın böyle olduğunu nasıl anlatırdınız? Yaşadığınızı ve sonra öldüğünüzü nasıl açıklardınız? En iyisinin, en doğrusunun kimseye derinden bağlanmamak olduğunu?”
epubKitabı okudu