Nonkonformizm başkaldırının, direnişin birinci aşamasıdır. Nonkonformist, çevresinde olan-bitenle çelişkiye düşen, bunları kendi anlayışına sığdıramayan ve akılcı bulmayan insandır. Bu yüzden de, gerekçeler ister, sorularına yanıt arar ve yaratıcı çözümler için uğraşır. Nonkonformist duygusal olmaktan çok gerçekçidir, pragmatist yaklaşımlardan çok, köklü çözümlere yönelir, olumsuzluk yaratmaktan çok, sabırsız ve ısrarcıdır, düşüncelerinin yankı bulmaması durumunda radikal kararlar alabilir.
Ignazio Silone, "insan ruhunun yaratıcılığı üzerinde oluşturulan baskıyla doğru orantılıdır" demişti. Nonkonformist, hakim sınıfların, gerçeğin ortaya çıkmasını önlemek için, binbir bahane ile yürüttükleri her türlü oyalama taktiğine karşı, gerçeğin anlaşılması içın kararlı bir biçimde karşı koyandır. Hakim sınıflar ise her zaman, "ihtiyatlı" olmak zorundadırlar. Bu formüle dayanmalarının esas nedeni, aslında içinde bulundukları o çekilmez bayağılığı, gizlemek içindir.
içindir.