Bu kalabalık bunaltıyor artık. Varlıkları değil, sesleri. Koca bir gürültü koca bir kıyamet, asıl duymamız gerekenleri gizliyor gibi. Ayhan Geçgin, "İnsan sesinin olmadığı bir yere gitmek, durmak, sadece boşluğu dinlemek istiyorum. İnsan sesi, dinlemem gereken şeyi işitmemi engelliyor." der. Öyle bir his sevgili okur: Kısacık bir
İnsanın sayısız geceler boyunca odada pinekleyerek kitap okuduğunu, yada kara kara düşündüğünü getir gözlerinin önüne. Kimi zaman boşa koyarsın dolmaz, doluya koyarsın almaz, doğru mu düşünüyorsun yanlış mı bir türlü bilemezsin, çıkamazsın işin içinden, danışacağın tek bir Allah’ın kulu bile yoktur. Dönüp de sen ne dersin bu işe diyebileceğin hiç kimse yoktur yanında, sen de görüyor musun benim gördüğümü diye soramazsın hiç kimseye. Kaygılısındır, kararsızsındır. Bir ölçü yoktur elinde. Neler gördüm ben burada, neler neler yaşadım .Sarhoş filan da değildim. Uykuda mıydım bilmem. Ama yanımda birisi olsaydı, uyuyordun, düş görüyorsun derdi. Ve işte o zaman her şey çözümlenmiş olurdu...
Ama kim bilir bu düşünceleri puskurtmeye çalışmak sizin çoğu zaman yaptığınız şeydir hal boyleyken buradasınız ama kaygıyla iligili bir kitap okuyorsunuz geçmişte denediginiz muhtemelen tamamıyla faydalı olmamış eğer olsaydı şimdi büyük ihtimalle kaygıyla ilgili şeyler okumaktan daha eğlenceli şeyler yapıyor olurdunuz eğer bu sorunu çözmek için geçmiş gayretlerinin ise yaramadiysa büyük ihtimaller bu tahmin ettiğiniz sebebe yani sizinle ilgili yanlış bir şeyler olmasına bağlı değildir çok büyük ihtimalle çok faydalı olmayan yöntemler kullanmanın tuzağına düşmüş olmanızdan kaynaklanmaktadır farklı bir yaklaşımla muhtemelen daha iyisini yapacaksiniz o halde eğer az da olsa bunu yapmaya istekliyseniz şimdi onlarla ilgili küçük bir çalışma yapabilmeniz için tipik kaygılarınizin birkaçını yazmayı deneyin
Kuvvetli, kararlı bir babamız olsun, bize neyi yapıp neyi yapamayacağımızı söylesin isteriz. Niye? Neyi yapıp neyi yapamayacağımıza, neyin ahlaklı ve doğru, neyin ise günah ve yanlış olduğuna karar vermek zor olduğu için mi? Yoksa suçlu ve günahkar olmadığımızı işitmeye her zaman ihtiyaç duyduğumuz için mi? Bir baba ihtiyacı her zaman mı vardır, yoksa, kafamız karıştığı, dünyamız dağıldığı, ruhumuz daraldığı vakit mi isteriz babayı?
Sayfa 115 - YKYKitabı okudu
Yolculuk
Yazar Hanife Mert Hanım'ın 160 sayfadan oluşan #Yolculuk eserini #okudum.
️️️️️️️️️️️️️️️️
️Dört bölümden, otuzdokuz başlıktan oluşan her cümlesi insanın yüreğine dokunup içini biraz daha dönmesi neden onu anlatımlar, anlamlar ile dolu....
️Eseri okumaya başladığım ilk sayfada bulunan önsözünden son sayfasına kadar elinden
Düş Batımı
Yazar Hanife Mert Hanım'ın 296 sayfadan oluşan #DüşBatımı eserini #okudum.
️️️️️️️️️️️️️️️️
Yazarımız " Kısacık bir öyküdür şu hayat, uğruna derin derin acılar çekilen " diyerek belirtmiş yapıtında. Eserdeki olay örgüsü de derin acıların yaşandığı olayları sade , herkesin anlayabilecegi akıcı bir dil ile kaleme aktarmıs.
