Yok ya, hayata karşı en büyük ayıp :)
Sana bir şey soyleyeyim mi? Hayat diye bir şey varsa kırka kadar var. Gerçekten bak. Hâla gençsin ya.. salak salak umutlar besliyorsun. Kırkla elli arası ağır geri zekalılık dönemi.. lan hayat denen bu boku kıvırdım galiba salaklığı. Elli altmış arası sallanma. Oldu olmadı.. yaptım yapamadım. Altmıştan sonra zaten her şey boka sarıyor.
Sayfa 318 - Can Yayınları
Ancak uzun bir süredir benim de kapımı çalmamıştı aşk. Bir süreliğine mola ver demiştim kalbime. Esme, gürleme ey kalp! Beynime bir süreliğine hükmetme lütfen. Ey aklım! düşünme bunları sadece ve sadece yaptığın işe odaklan. Lakin salt bu eylem de pek işe yaramıyordu belli bir zaman sonra. İnsan yalnızca işine odaklanınca sadece bir robota dönüşüyordu. Tabii ki de olmadı. Yapamadım. Aşksızlık yendi beni. Tüm zamanlarda olduğu gibi galip geldi o muazzam duygu bütün bedenime, aklıma, yüreğime ve ben bütün bedenimle istiyordum seni.
"İçimdeki acıyı dindirmek istercesine tırnaklarımı avuç içime geçirdim ve gözlerimi yumdum. 'Geçti,' dedim asla geçmeyeceğini bile bile. Hayır, olmadı, yine yapamadım. 'Geçti.' Her gece tekrarladığım sözü yine tekrarladım. 'Geçti.' İçimde kaynayan yaralarımı yine ben kendimi teselli ederek sarmaya çalışıyordum..."
Sayfa 80Kitabı okudu
Ve artık ayrılma vaktiydi.Köydekiler toplanmış bizi yolcu edeceklerdi.Bir armağan sunmalıydım onlara. Ama ne olabilirdi ki bu? Çocukluğuma gittim o an, Dersimlinin bağrına en çok yerleşen bir türküye..Sevgili Yaşar Seyman’ın da desteğiyle çocukluğumdaki gibi söylemeye başladım.
Daye daye daye
Bekesa mı waye
Felek gelmiş biyo
Şiyo harde şaye
Devamını getiremedim.Sesim titredi, nefesim kesildi ve gırtlağım düğümlenip kaldı.Ağlamak neydi ki burada?Hiç niyetim yoktu ağlamaya ve ağlatmaya. Ama olmadı, yapamadım. Dokunsan yıkılmış tüm evleri ağlayacak olan Pilvenk’ te, benim o sevgili kayıp köyümde ağlamak bir ibadet miydi artık?
Çocukluğuma döndüm o an. Tıpkı o yıllardaki gibi, içimden ve özümden nasıl geldiyse öyle söyledim.
Pilvenk ağladı, ben ağladım..
Hiçbir zaman hiç kimsem olmadı, ben de herkese yöneldim. Kendimden öyle uzaklara fırladım ki, boşta kalmış bir tekerlek gibi dönüyorum şimdi. Kendi hesabıma yaşamıyorum. Daha hiç kendi hesabıma bir şey yapamadım.
Sana bir şey söyleyeyim mi?
Hayat diye bir şey varsa kırka kadar var. Gerçekten bak. Hâlâ gençsin ya... salak salak umutlar besliyorsun. Kırkla elli arası ağır gerizekalılık dönemi... lan hayat denen bu boku kıvırdım galiba salaklığı. Elli altmış arası sallanma. Oldu olmadı... yaptım yapamadım. Altmıştan sonra her şey boka sarıyor.