Rabia
@yapraklarveinsanlar
174 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Karanlıkta kalsaydın, sınır tanımayan kalbin,bütün bu seçilemeyen şeylerin üzüntüsünü emmeye çalışsaydı, daha iyiydi.Şimdi kendi içine çekildin,varlığının sınırını önünde, ellerinde görüyorsun, zaman zaman belirsiz bir hareketle yüzünün çizgilerini tazeliyorsun. İçinde hemen hemen hiç yer kalmamıştır ve bu darlıkta, çok büyük bir şeyin barınmasının imkansız oluşu ve müthişin de buraya sığmak için kendini şartlara göre küçültmesi zorunluluğu, sana adeta ferahlık verir. Ama dışarda ne sınır var ne bir şey; dışardaki çoğalırsa,senin için bile dolar,kısmen iradene bağlı damarlarda ya da daha kayıtsız organlarının lenfasında değil,kılcal damarlarda büyür;sonsuz karmaşık varlığının en son ayrımlarına kadar sayısız dallara bölünerek yukarı emilir.Orada yükselir,orada seni aşar,son barınak gibi çıkıp sığındığın nefesini de geçer.Ah, şimdi nereye kaçacaksın,nereye kaçacaksın? Kalbin, seni içinden dışarı atmakta, kalbin peşinden gelmektedir senin ve sen artık adeta kendinden dışardasındır,geri dönmen mümkün değildir.Çiğnenen bir böcek gibi içinden dışarı taşarsın; üstündeki azıcık sertlik, kaldı ki uyum sağlamanın da bir anlamı kalmamıştır.
Sayfa 61Kitabı okudu
Rabia tekrar paylaştı.
Vücutlarımız birbirimize en kolay vereceğimiz şeydir. Asıl mesele hayatımızı verebilmektir. Baştan aşağı bir aşkın olabilmek, bir aynanın içine iki kişi girip, oradan tek bir ruh olarak çıkmaktır.
Rabia tekrar paylaştı.
Bir insana fazla gecikilmez, bir çok şeyler gibi insanlarda kuyuya benzer. İçlerinde boğulabiliriz.
Okur Takip Önerileri
Gömütler gören bir pencerede,
Gömleklerimizi değiştirmiştik!
Suyun küçük alkışı örtünün altında,
Uykuya varanların yardımsever uzaklığında,
Bu değişimin serinliğini göremedik mi?
Dünyanın bütün zamanları,
İçkin alana tutsaklanmış,
Korkularsa ilerinin şimdi!
Ah!bilinse,en çıplak yazımla
Tırmanmak isterdim
Bölgenin özgün ağacına.
Sayfa 73Kitabı okudu
Ben çirkinim hoşça kal!
Sayfa 69Kitabı okudu
Sevincin acıyla komşuluğu
Sayfa 66Kitabı okudu
Çünkü tek ve yıldızkopumdur
Onların yazgısı yeryüzünde.
Her dönüş sevinçtir;yumuşak kesinlik.
Sayfa 64Kitabı okudu
Bir bütün yastığımız bile yoktu,
Birliktelik yüzümün görünmez tansığını
İliştirebileceğimiz.
Herkes yeniliyordu,
“Bu ne çok renk yüzünüzde,
Böyle ışıltı-yitmek bakmak-“
Oysa renk demetleri ölümlerimizdi birlikte
İçine gizlendiğim ve orada değillendiğim!
Sayfa 63Kitabı okudu
Kendi görümüne kör olan,
Hep işitti öz sesini,
İçinde yaşayanın.
Sayfa 61Kitabı okudu
Kendilerini açığa çıkaran dalgın ve tuhaf vücutlar...
Sayfa 60Kitabı okudu
toprağa çağrılı bedenlerini kuşlar kirletmişti.
durgun örtünün bekçisi bu renklenmeyle hoşnut,
göğe bakanlara gösterdi ellerini.
bir gün giydi çiçekli fistanını
ve dağa çıktı canavar.
sonra otlar şaşkındı,
görmüyorlardı gerideki
çorak tepeler zorluğunu,
görmüyorlardı giysisindeki acı dokusunu
ve bun kımıltısını.
birlikçi eller, otlar ve canavar
çevirdiler güneşi yolundan,
gün kuşu parçalandı.
canavar yaydı fistanını üzerine,
eller, otlar ve kuş ölüsünün.
kalan yıldızlarla ay oldu altında,
karanlığın duruk özdeği.
aşk için değildi artık uyanıklığı gecenin
bir dünya için
bir dünya yeni
Sayfa 57Kitabı okudu
Dünyamsın benim,zorbam,düzenim,
Bundan gözlerim göğe çevrili,
Ellerim denizde.
Hiç katılmadan sende yaşıyorum,
Dirimimsin benim,
Doğarken öldüğüm.
Sayfa 56Kitabı okudu
Bir yarımın yitikliğidir,
ekseni açığa çıkaran.
Göğün bilinmez kucağı artık,
eş-zaman peşinde
Sayfa 52Kitabı okudu
Dağ kızı, al irisli güvercin!
Korkuyorsun göğün ürkünç yırtıklarından
Kararmasına günün yanıtın ne?
Serin bir orman oluşumundan yükselen
bu deli uğultuya kulakların; içrekliğin
boğaz tıkayan yağmura açılıyor sanki.
Şimdi, kalsın iyi elin alnında taşıyanın
yıkımı bile.
Görsün sonunda kırık tenler
Olası tek birlik onunla, doğada
Yıldızsal kalışı nedensiz çekimin
Sayfa 48Kitabı okudu
Söyler,hiç anlamayana da,görmeyene de.
Ama,gizinin şifresini sunar bakana!
Bir yıkık anının,bir çökmüş anının
boşluklu cinnet torbasında
Bekliyor hep onu unutmaklı olanı
duruk sevgisini;kılıfından sıyrılmışçasına
Sayfa 47Kitabı okudu
Bir gün bir eşikte
belki bir eşikte
kollarına alabilir dünyayı...
Sayfa 46Kitabı okudu