Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Rabia
Rabia
@yapraklarveinsanlar
173 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
İçinde Mutlu prens,Bülbül ve gül, Bencil dev, Vefalı dost, Harika fişek, Genç kral, Prensesin doğum günü,Balıkçı ile ruhu ve Yıldız çocuk isminde dokuz masal; Lord arthur savile'in suçu, Sırrı olmayan sfenks, Canterville hortlağı ve Mesel milyoner isminde de dört öykü barındırıyor. Ayrıca altı adet de düzyazı şiir var.
Özellikle
Mutlu Prens - Bütün Masallar, Bütün ÖykülerOscar Wilde · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20223,291 okunma
Soluksuz okunabilen kısa bir Lou Andreas Salome öyküsüydü.
İçindeki sesi,yaratma dürtüsünü dinleyen Adine’nin ressamlıkla beraber gelişen mutlu dünyasını,bir erkeğe bağlanmadan boyunduruk olmadan kendi özgücü ile ayakta durmasını anlatan şiirsel bir kitap.
Kafka’nın da dediği gibi: eğer okuduğumuz kitap bizi kafamıza vurulan bir darbe gibi sarsmıyorsa, niye okumaya zahmet edelim ki?
Sarsıtıcıydı...
Psikanalist sonuçlarının sosyal hayat için neler ifade ettiğini anlatan bir kitap
Karşılıklı cinsin birbirinden etkilenmesini, Arthur Schopenhauer aşkın metafiziğinde estetik açıdan ve kendisinde olmayanı bulma isteği açısından değerlendirmiş olsa da, Freud bu durumun cinsellikten önceki özüne inmiş ve insanların yaşamın zorluklarından dolayı yaşayabilmek ihtiyacından ve kendi türünün gelişimi için birbirlerine ihtiyaç duymasından bahsetmiştir. bunun sonucunda aile yapısının oluşumunu, psikanalist olarak daha nesnel verilere dayanarak anlatmıştır.
Kitabın başında yer alan 'okyanusvari boşluk' tartışması çok iyiydi.
Freud ‘a göre insan, mutluluğun peşindedir. Ancak sürekli bir mutluluk haz vermez. mutsuzluk ise daha kolaydır ve pek çok yönden saldırır hayatımıza. Dış dünyada acı ve mutluluk vardır ve insan bu acının bir kısmından kurtulmak ister. Ama bunlardan hiçbiri, diyor Freud, insanı acıdan tamamen kurtaramaz. Mutluluk yolunda daha kesin bir başka yol dünyaya sırt çevirmektir ancak gerçeklik fazla güçlüdür.
O halde çok sayıda insan bir araya gelerek, gerçekliği yeniden kurarak acıya karşı korunma sağlamayı ister...
Okur Takip Önerileri
“Gorki” Rusçada “acı” anlamına gelirmiş.Yazarın eserlerini bu takma ad ile yayınlaması bir hayli ilgimi çekiyordu.Çektiği büyük acılardan sonra kendisine bu soyad layık görülmüş.
Ölümünden sonra bulunan hikayeleri bu kitapta
yayınlanmış.
Aşk rüyası ,Akulina Nine ve Mavi Gözlü kadını diğerlerine göre daha çok beğendim.
Kitap Dostoyevski’nin “bir ben var,benden içeri” deme şekli gibiydi.Psikoz hakkında bilgi sahibi olmak isterseniz,Golyadkin ile bir serüvene çıkıp,duyguların insan içinde ne kadar farklı boyutlara bürünebileceğini görebilirsiniz.
İnsan bölünür, onda iki ‘ben’ oluşur, kişilik parçalanır. Golyadkin de bölünmüş parçalanmış bir karakterdi.Kişiliğinin bütünlüğünü kaybetmiş,ikili yaşam süren bir karakter.
Öteki, Dostoyevski’nin ilk kez insan psikolojisini çözümleme girişimidir.Kendisi de yıllar sonra bir yazarın günlüğü'nde şöyle yazmış:
"Bu hikâye başarılı olamadı, ama fikri zekiceydi; daha önce edebiyata bundan daha ciddi bir fikir sunmamıştım. ama bu hikâyenin biçimi kesinlikle başarısızdı. on beş yıl sonra bu hatayı "toplu eserlerim" için çalışırken olabildiğince düzelttim, fakat bu hikâyenin başarısız olduğuna bir kez daha ikna oldum. eğer bu fikir üzerine şimdi çalışıp ifade etseydim tamamen farklı bir biçime başvururdum; ama 1846'da doğru biçimi bulamadım, hikâye üzerinde hâkimiyet sağlayamadım."
Yazıldığı dönemde çok beğenilmese de bence çağın ilerisinde bir kitap olmuş.Sadece yazım dili hoşuma gitmedi.Başta çok akıcıyken sonlara doğru zorlanarak okudum.Yine de fikir olarak şahane bir kitaptı.
Herkesin arkadaşı Zekai
Kitapta ilk sayfalarda şöyle bir cümle vardı:
“İnsan bir şey yitirir; önemserse arar, önemsemezse bırakır.Biz bir insan, bir değerli varlık, bir genç, bir sanatçı yitirmişiz.”
Eğer bu değerli sanatçı ile tanışmak istiyorsanız kesinlikle bu kitabı okumalısınız!
İlk sayfalarda arkadaşlarının,ailesinin ve çeşitli sanatçıların Zekai hakkında
Pessoa’nın “Savaşın tek bir kurşunudur bu kitap”dediği kitap.Bence Huzursuzluğun kitabından önce okunması gerekir ki Pessoa’nın kimliklerine hakim olunabilsin.
Yaşam kuralları ve irade gücü kısmında değindikleri özellikle okunmalıdır.
Birçok kimlik oluşturmuştur ama aralarında en yakın bulduğum C.R Anon,Kardeş Maurice,Alexander Search oldu.
28 yaşında hayatta hiçbir şey yapmadım diyen Fernando’nun insanın aklına gelebilecek kötü ve iyi her düşünceyi tasarlayıp önümüze koyması...çok çok değerli.
Her zaman yaşamın seyircisi oldum demiştir ve seyirci olduğu bu acımasız dünyayı bizlere anlatmıştır.
Son olarak kitapta mektuplardan birinde kendi hakkında şöyle diyor : “Erkek zekasına sahip,dişi mizaçlı biriyim” Her şeyin zıtlığından biraz kendine katan güzel yazar,şair ve ressam.
Kitabına yazmak istediği ön sözü gibi;
“İnsan okurken yaşamaya ara verir.Şimdi bu noktaya erişmeye çalışın.Yaşamayı kesin ve okuyun ! Yaşam nedir ki?”
Lütfen yaşamınıza ara verin ve Pessoa okuyun.
Türlü cevapları bulabileceğiniz,yeri geldiğinde sizin sorular soracağınız bir kitap.Ölmeden önce yazılmış olması kitabı daha bir değerli kılıyor gibi.
Ailenin tüm üyelerinin kitapta bahsedildiği gibi sizinle ekip olan kişilerin de okuması gereken bir kitap.
Sondaki ne izlemeliyiz,ne dinlemeliyiz,ne okumalıyız ? kısmı ise beni ayrı bir mutlu etti.
Doğan Cüceloğlunu tanıdığım ilk kitaptı ama çok beğendim ve diğer kitaplarını da okumak için can atıyorum.
Kitapta korku kültürü ve gelişim odaklı değerler kültürüne uzunca değinilmesi çok hoş olmuş.
Okuyun,hediye edin,okutturun.
Rilke
“Malte Laurids Brigge'nin notları'nı okumak insanın ruhuna kurşun kalem saplamasıyla aynı şeydir.” diye bir cümle okuyup kitaba başlamıştım.gerçekten de öyleydi.
az dozda ve bolca yutkunarak okunması gereken kitap. bitirdiğimde karmakarışık şeyler düşünüyordum. mesela, birini sevmek, size, ondan sizi sevmesini bekleme hakkını vermez; fakat sevilmek, sevildiğini bilmek, büyük sorumluluktur gibi. ya da, geçmiş, hatırlandığında, her zaman güzel tatlar bırakmaz ağızda. herkesin çocukluğu tekrar yaşanılası değildir; ama zaten çocukluk da her zaman yaşanılası bir dönem değildir. ölüm, insaoğlunun hayat boyu içinde taşıdığı çekirdekse eğer, görmezden gelinen ufak bir aksilikten çok öte bir şeydir.
tüm notlar, son notun son cümlelerini yazmak için yazılmış gibi geliyor bana.
"kim olduğunu ne bilirlerdi. şimdi korkunçtu zordu onu sevmek ve o, buna yalnızca biri'nin gücünün yeteceğini seziyordu. ama o biri, istemiyordu henüz."
Galeano
Latin Amerika’da yaşanan; yokluk, sefalet, işkence, diktatörlük, askeri rejim vb. gibi ne kadar olgu varsa her birisini ayrı ayrı anlatan bir kitap.Kitapta yer yer etrafında ölen arkadaşlarından,darbe günlerinden,yazarın kendisinden,aşktan ve sistemden bahsediliyor.
Galeano da en sevdiğim şey o kısa kısa notlara koyduğu başlıklar...
Beğendiğim başlıklardan bir kaç tanesi:
-Eğer dikkatlice dinlenirse,aramızda tek bir melodi oluşturduğumuz anlaşılır.
-Sözcüklerin sessizlikten daha etkili olmadığı durumlarda,susmak en iyisidir.
-Hafızamız mutlu olmamıza izin verecek mi ?
-Karanlıklar ve güneşler
-İkinci ölümüm böyle oldu
En çarpıcı olanlarsa Sistem başlığı altında yazılmış sorular ve düşüncelerdi.
Galeano nun kitaplarını ya çok seveceksiniz ya da hiç sevmeyeceksiniz.Ortası yok gibi...
İnsanın ufkunu genişleten bir öze dönüş kitabı...
“yürümek spor değildir.” diyerek başlıyor.Bir ayağı diğerinin önüne atmak, hepsi bu.
Yürümenin faydalarından,yalnız mı yürümek lazım, birlikte mi? sorusunun cevaplarından Nietzsche, Rimbaud, Rousseau, Henry David Thoreau, Kant...gibi yürüyüş yaparak çalışan ve yaşayan isimlerin hayatından ve yürüyüşün hayatlarında kapladığı yerden, keşişlerden hristiyan hacılara, doğa yürüyüşü yapanlardan şehirde yürüyenlere kadar çeşitli yürüşlerden bahsediyor.
bana “Bu bir pipo değildir” i hatırlattı.Yürümek sadece bir patikada,doğada yürümek değil.İnsan içine doğru da bir yürüyüşe çıkabilir...
Yaşamın bir balıkçıdan gelecek olan yiyeceği beklemekten ibaret olmadığını,uçmanın sadece uçmak olmadığını anlatan kitap.
Özgür olmaktan,toplumun normlarından uzak biri olmaktan korkmamayı öğreten bir şeyi yapmak için sadece istemenin ve o istek uğruna çabalamanın önemini vurgulayan kitap.
Aslında her insanın çıktığı yolun başlangıcını,sürecini ve sonucu özetliyor.Alıntılar çok hoştu.
İçten içe hepimiz martı Jonathan gibi öğrenmek ve zorunda olduğumuz değil, yapmak istediğimiz şeyi yapmak istiyoruz.Ama çoğumuz toplum baskısı, korkular, geçim derdi ve hayatın akışı ile istediğini yapamıyor sadece yaşayıp gidiyor, tıpkı kitaptaki sürüden ayrılmayı göze alamayan martılar gibi...
“Jonathan,'' dedi, ''sevigiyi sakın ihmal
etme.''
Sevgiyi ihmal etmeyin,eğer çevrenizde yaşam amacını arayışa giren biri varsa bu kitabı hediye edin.Yol gösterecektir.
Ruhu kalın kitaplardan sıkılmış,sonuçlara sabırsız olanların dinlenmek için okuyacağı bir öykü kitabı.Kitabı kuzenimden almıştım ve ilk öykünün altına şu beyti not düşmüştü:
"seb-i yeldayi muneccimle muvakkit ne bilir
muptela-i gama sor kim geceler kaç saat ?”
yani:
günlerin ve yıldızların ilmi ile uğraşanlar bile en uzun geceyi nasıl bilsin ki?
o en uzun geceyi dert müptelası aşıklara sor asıl ki, geceler kaç saattir.)(onlar bilir esasında)
genç yazarın kelime seçimleri çok hoştu.özellikle Kırmızı,Kaffa,Gayb,Adı Thiana ve Pilenken öykülerini çok sevdim.
Tufani yi ayrı bir sevdim.Kitabı okumayı düşünmüyor olsanız bile bu öyküyü mutlaka okuyun derim.
Ölümcül Öyküler
İlk Edgar Allan Poe okuyuşumdu.Açıkçası okurken yer yer etkilendiğimi yer yer de sıkıldığımı söyleyebilirim.Kitapta “ölüm” konulu öyküler bulunmakta.Morella ve Ay a yolculukla ilgili olan öykü tavsiyemdir.Morella nın ölmeden önce verdiği sır,eşine bıraktığı kendi ölümsüzlüğünün mirası...
Diğer yandan Hans Pffal’ın duyulmadık serüveni olan aya yolculuk konulu öykünün Jules Verne’den otuz yıl önce kaleme alındığını düşününce daha da ilginçleşiyor her şey.
Berenıce de ki kurgu ise insanın tüylerini ürpertecek türdendi.
Bir bakıma Edgar Allan Poe nun zekasına hayran kaldım ama bir bakıma da bitmesi için kendimi zorladığım bir kitap oldu.
Hilde nin hediyesi
16 yaş gününde kızıma hediye edeceğim kitap.Bir ebeveynin kızının doğum günü için oluşturduğu yeni bir dünya.Daha doğrusu bizim dünyamız.
Felsefe tarihinin geçmişten bugüne yormadan kısa kısa örneklerle anlatılmış hali.Ara ara başka kitap karakterlerinin de kitaba dahil olması çok tatlıydı.Felsefenin tarihi de değil aslında kitaptaki ‘ben’ in serüveniydi okuduklarımız...
Çok güzel bir kitaptı.Freud a Kant a Descartes e ilgim vardı.Kitap daha çok araştırma hissimi tetikledi diyebilirim.Mutlaka okuyun ve hediye edin
Eser orta sınıfın yükselmek için ne kadar küçüdüğünü anlatıyor.Kibar olmak adına budala olan kibarlık adına her şeyi hor görüp yapan ama kibarlığın k sini taşımayan Mösyö Jourdain ,bize ilgilenilen sanat dallarının,felsefenin şan,şöhret,beğeni için değilde gerçekten istenilerek içten gelerek yapılması gerektiğini gözler önüne seriyor.yoksa Jourdain in öğrendikleri biraz olsun onu farklı biri kılardı.Komedi açısından oldukça komik bir eserdi.Mutlaka okunması veya izlenmesi gerekir mi bilemedim ama kısa soluklu bir şey istiyorsanız bakabilirsiniz.
beauté
"bir hüznün resmi gibi
kalbi olmayan bir yüz."
alıntısıyla özetlenen,güzelliğin de çirkin bir bedeli olduğunu gözler önüne seren bir kitaptı.verdiği mesaj çok açık ve etkileyiciydi.Lord Henry karakteri beni Dorian Gray den daha çok etkiledi diyebilirim.
güzelken içten çürüme, iğrenç bir hale bürünme, sonsuz gençlik peşindeyken ruhun kirlenmesi ve gelmez sanılan, kaçınılan sonun tam da en korkulan şekilde başa gelmesi üzerine bir roman.
her sayfasında mutlaka altını çizeceğiniz kısımlar bulunmakta.tavsiye ederim.çok etkileyiciydi.
Karamazovlara Veda
Alyoşa’nın İluşa nın gömülmek istediği taşın önünde çocuklara söyledikleri sanki Dostoyevski’nin okurlara söylediği son sözler gibiydi.
“Bizi bu güzel,insanca duyguda birleştiren bu duyguyu ölene kadar bize unutturmayacak olan hep o,sevimli,tatlı,bizim için daima değerli çocuk İlüşeçka’mızı onu asla unutmayalım,kalplerimizde bugünden başlayarak sonuna kadar en iyi hâtıra olarak yaşatalım”
hepimizi birleştiren duygular var ve ne kadar yalnız olduğumuzdan şikayet etsekte tüm duyguları paylaşıyoruz ve kalabalıklaşıyoruz.Karamazovları asla unutmayacağım.kalbimde bugünden başlayarak sonuna kadar okuduğum en bizden karakterler olarak kalacaklar.
Evet biliyorum hepimiz bu kitaptaki bir karaktere tanışığız,benzeriz.
Küçüğüm Aleksey,seni çok ama çok benimsedim.
Dostoyevski kitapta İvan ve Katerina çiftini daha detaylı yazacak olsaydı 3.ciltte yer vereceğinden söz ediyordu.Aslında İvan Ve Katerina’yı daha çok okumak isterdim.
Sanki ilk kitap Alyoşa,ikinci kitap Dimitri yi anlatır olmuş.Üçüncüsü olup İvan ın daha çok anlatılmasını isterdim.
Sanırım dönüp baktığımda neden Freud un baş ucu kitabı olduğunu daha iyi anlıyorum.
Kuramlarında söz ettiği kişilik kuramlarının insanlardaki yansımalarını ve baba etmeninin baskınlığını görüyoruz.
çok güzeldi.fazla uzun olmasına rağmen okuyup bitirdiğim en uzun kitaptı.tavsiye ederim.
Alyoşa
Kitabın ilk cildi bitti.Bitene kadar hep acaba Dostoyevski daha ne kadar sınırları zorlayacak diye düşündüm.O kadar fazla detay var ki.Buraya hiç biri sığmaz.Koca kitaptan sadece şu alıntıyı bırakmak istiyorum.Çok şey kazandım ama bu kısım çok dokundu.
Alyoşa,duygulanarak gülümsedi.
-Ne yaptım ki sana ? Dedi.Eğilerek şefkatle ellerinden tuttu.Bir soğan uzattım sana,ufacık bir baş soğan,o kadar hepsi bu.
Freud un baş ucu kitabı olmasında haklı bir aday.Okuyun,okutturun.
